Matka nie pozwoliła mi dorosnąć.

[onanek]

Moja matka nie pozwoliła mi odnaleźć swojej torzsamości. W dzieciństwie nie było mowy o pozwalaniu mi dokonywac wyborów (tych najmniejszych), tłumiła też we mnie bunt młodzieńczy, nigdy nie miałam prawa sie sprzeciwic, nawet w kwestiach bardzo błachych nie dawała mi mieć swojego zdania. Przy tym była bardzo nerwowa i zrobiła mi z okresu dorastania piekło. Nigdy nie pozwoliła mi dorosnąć. Teraz jestem dorosła, nadal mieszkam z nią i czuję sie sfrustrowaną, nie potrafiąca bronić własnego zdania kobietą. czy można cos zrobić, żeby odzyskac pewność siebie w takiej sytuacji?

Jeżeli tylko psychoterapia jet tu ratunkiem, to na czym by miejwięcej polegała w moim przypadku?

Z góry dziękuję.

[Gość]

WYPROWADZIĆ SIĘ i iść na psychoterapię.

Moja bliska osoba miała to samo w domu- nadopiekuńczych rodziców.

 

Poczytaj:

 

http://motyl.wordpress.com/2009/06/05/n ... wdziciele/

[tomakotunio]

WYPROWADZIĆ SIĘ

 

Łatwo powiedzieć. Jakby mogła się wyprowadzić, to zapewne by to dawno zrobiła. To już nie są te czasy, gdzie człowiek kończył 18 lat, znalazł byle jaką pracę i mógł sobie samodzielnie żyć. Teraz życie jest bardzo drogie i mało którego młodego człowieka na to stać. Ostatnio w jakimś programie podawali statystyki z których wynikało, że ponad 50% facetów(nie wiem jak z kobietami) w wieku 25-30 lat dalej mieszka w domu rodzinnym, większości z nich po prostu nie stać na usamodzielnienie się, a po 30-stce również takowych nie brakuje. Kobiety mają o tyle łatwiej, że mogą sobie poszukać bogatego faceta i "wisieć na nim".

 

Przypadek nadopiekuńczych rodziców jest znany. Najgorsze jest to, że tacy rodzice są przekonani o tym, że dobrze robią ingerując we wszystkie sfery życia swojego dziecka. Potem takie dziecko zazwyczaj wyrasta na niedorajdę.

[maggieflakes]

ja mam podobnie...jak byłam mała i potrzebowałam matki to jej wiecznie nie było, bo w pracy, a jak zaczęłam dorastać to stała się nadopiekuńcza, jakby chciała nadrobić stracony czas, ale wtedy było już za późno...