Zaburzenia osobowości (cz.I)

[Gość]

chojrakowa, Aniu, na co miałby nalegać, bo się znowu pogubiłam?

[Helvetti]

Kto? Facet, a kto.

[chojrakowa]

paradoksy, K. błagał mnie żebym mu obiecała że już się nie pokaleczę.

I obiecałam. Teraz to tylko napierdalanie głową po ścianach mi zostało...

[Helvetti]

chojrakowa, pamiętam jak ja też szukałam zamienników...

[Gość]

chojrakowa, Aniu, to tak nie powinno działać... bo walenie głową w ścianę to też okaleczanie się.

[Gość]

chojrakowa, Dokładnie, to też autoagresja, ja też ciągle szukam zamienników...

[milano3]

Ja wracam do was po sylwestrze. Było wkońcu u mnie kilka osób. Bawiliśmy się fajnie. Przeyjechał do mojej siostry kolega, który się w niej zabujał potężnie. Doszło między nimi do konfrontacji. Ona powiedziała mu definitywnie nie, dlatego, że kocha innego. Zastał u nas na noc, spał w moim pokoju ze mną i moim kuzynem. Ogólnie sie troche spiliśmy i oczywiście złapało mnie borderline. Teoretycznie wygląda mi na heteryka, ale ja jak to ja, z domieszką osobowości histrionicznej zdziałałem swoje. Na poczatku tak go zamotałem, że przyznał się, że chętnie przespałby sie z facetem. Później poprosił abym udawał że ktoś mnie posuwa (ale mialem udawac kobiete), a ze on wiedzial ze ucze sie aktorstwa to to wykorzystał. Okazało się, że podczas gdy ja to robilem on zwalił sobie ... i sie spuścił. Początkowo byłem zadowolony i myślałem - Kur... ja jestem zajebisty. Później zauważyłem, że to tylko moja chora osobowość pomyślałem o moim G. i zrobiło mi sie cholernie źle. Wiem że to nie była zdrada ale tak sie czuje

Jestem szmatą

[Helvetti]

Ja uderzałam się twardymi przedmiotami, drapałam paznokciami. To nie jestem wcale lepsze.

[New-Tenuis]

milano3, weź zmień środowisko. Masakryczni ci ludzie w Twoim otoczeniu. Po cholerę udawałeś, że ktoś Cię posuwa?! To głupie.

 

chojrakowa, ja rozumiem Twojego chłopaka. Jesteś uzależniona od robienia sobie krzywdy. To się musi skończyć. Uwierz mi, można z tym skończyć, trzeba tylko chcieć.

[milano3]

New-Tenuis, widzisz tak to jest być i czuć się aktorem. I nie obraź się, ale powinnaś wiedzieć że ludzie z Borderline masakrycznie często dokonują czegoś podobnego. Potrafimy się upodlić aby ktoś nas zaakceptował, polubił, pokochał.

[_asia_]

New-Tenuis, widzisz tak to jest być i czuć się aktorem. I nie obraź się, ale powinnaś wiedzieć że ludzie z Borderline masakrycznie często dokonują czegoś podobnego. Potrafimy się upodlić aby ktoś nas zaakceptował, polubił, pokochał.

 

Niekoniecznie powinna wiedzieć. Dlatego, że może mieć bardzo dobrze wypracowaną samokontrolę. U borderów tak też się zdarza. Nie każdy border tak się zachowuje. Niektórzy wręcz nadmiernie się kontrolują przy innych, jak na przykład ja, i jeśli już przy kimś wybucham lub zdarzają mi się jakieś ekscesy przy ludziach to bardzo rzadko.

[chojrakowa]

_asia_, ja też raczej taka jestem, w środku wulkan emocji a na zewnątrz sama para.

 

Spałam. Gdybym tylko mogła znów bym się położyła.

[Gość]

Asiu Aniu, ja chyba też tak mam i jestem bardziej ukierunkowany na kontrolę.

[Korba]

New-Tenuis, i to jest najpaskudniejsze w tym wszystkim. Wiesz, że to co czujesz to gówno prawda, ale i tak w to wierzysz, w końcu to czujesz.

 

Otóż to.... Czujesz to i staje się to najabsurdalniejszą prawdą, ale dla ciała i duszy jest prawą... W końcu gubisz się już w tym wszystkim... Nic nie jest proste, nic nie jest oczywiste... Szarpią skrajne uczucia i myśli.... Trzymaj się, Aniu.

 

[Dodane po edycji:]

 

Co do kontroli, potrafię świetnie się kontrolować. Innym razem potrafię świetnie stracić kontrolę. O.

 

A upadlanie się, niestety znam. Chcemy zyskać akceptację, robiąc coś upadlającego. Sprzeczne? No jasne. A co nie jest sprzeczne...

[aree1987]

A ja bym się przespał z jakimś żonatym i dzieciatym facetem. Mam fantazje nie?

[_asia_]

Kasiu, ja trzymam tę swoją kontrolę, trzymam zawzięcie, i w końcu co pewien czas nie wytrzymuję, wtedy ją całkowicie tracę.

w moim przypadku to tak jak też z rozładowywaniem napięcia w krzywdzący dla mnie sposób - staram się tego nie robić, udaje mi się to przez jakiś (nawet dłuższy) czas, a potem bach, znowu to robię. potem obietnica, że już nigdy... i znowu za jakiś czas historia się powtarza. i tak w kółko.

[New-Tenuis]

milano3, spróbuj się zacząć kontrolować... bo robisz sobie krzywdę. Poza tym, przestań w kółko sobie powtarzać "jestem borderem", po co sobie przyczepiasz łatkę? Jesteś sobą i chcesz być szczęśliwy i to się liczy. Ale szczęścia nie uzyskasz udając orgazm przy obcych facetach.

 

 

 

_asia_, no, ja zawsze się karcę, kiedy przy ludziach tracę kontrolę i dam upust emocjom. ;/ Znam to.

Edytowane 2 Stycznia 2011 przez Gość

[Korba]

A ja bym się przespał z jakimś żonatym i dzieciatym facetem. Mam fantazje nie?

 

mogę powiedzieć jak je spełnić

[chojrakowa]

_asia_, wydaje mi się, że jesteśmy dość podobnie zaburzone, jeśli chodzi o kontrolę nad tym wszystkim.

Ja dużo rzeczy robię bez świadomości, nawet sprawdzam i odpycham często nie zauważając tego.

I kara zawsze jest, przynajmniej była do tej pory...

 

Btw, jakiś bezsens mnie ogarnął. Chciałabym wrócić w ramiona K i mieć cały świat w dupie.

[_asia_]

Agnieszko, dokładnie, ja też, nie mogę sobie potem tego darować...

 

Aniu, osoby z zaburzeniami odżywiania mają bardzo często obsesję na punkcie kontroli... niestety, bo ja na przykład czuję się jej więźniem, trzymam się, ale narasta we mnie coraz bardziej i bardziej napięcie i w końcu kiedyś muszę dać jakoś upust emocjom...

[chojrakowa]

_asia_, pytanie jak ja teraz dam upust tym emocjom.... boję się że dam radę długo, ale za którymś razem po prostu eksploduję, a przy takiej ilości zwlekania to się może skończyć tylko w jeden sposób...

[_asia_]

Aniu, ja właśnie niestety za dużo zjadłam, i teraz oczywiście poczucie winy, wyrzuty sumienia, nienawiść i obrzydzenie do swojego ciała... i jeszcze to uczucie pełności, chciałabym już nie czuć tego jedzenia w żołądku.

[chojrakowa]

_asia_, ja ostatnio mam to z głowy - ciągle mnie mdli, nie mogę jeść, nie mogę pić (nawet kawy) i nawet fajki mi nie wchodzą, jakieś uczucie ciężkości w żołądku, wieczne zmęczenie. Jak tylko wstanę to kręci mi się w głowie, nawet jeśli zrobię to spokojnie... Już sama nie wiem co ze mną jest

 

A ty chudzino nie drażnij chojrakowej!

[_asia_]

Aniu, niby jem rozsądnie, ale w głowie wciąż mi siedzi, że jestem ciężka, brzydkaa, gruba... ostatnio rozmawiałam z terapeutką o swoim ciele, pytała ile ważę... niby wiem, że nie ważę dużo, ale znów zaczęłam panicznie się bać, że przytyję, widzę siebie w lustrze grubą, jutro chyba muszę z nią o tym pogadać.

Aniu ja myślę, że Ty powinnaś zrobić sobie badania, może masz jakąś anemię, niedobory?

[chojrakowa]

Mam niedobory, ale obecnie już graniczne, miałam o wiele gorszą morfologię i nie czułam się tak.

A jak już fajki mi nie smakują to nie jest dobrze.