Cześć wszystkim.

[Modern]

Cześć,

 

Zarejestrowałem się aby dołożyć wiary forumowiczą .

Nerwica dopadła mnie na studiach to było około 4 lat temu, złożyło się na to kilka czynników w jednym czasie.

Brak snu przez tydzień i bach, stało się! Płacz, strach, lęk, dół wszystko w jednym.

Te wspaniałe uczucia nie odpuszczały mi dobre 2 lata dzień w dzień.

Nie będę sie tu rozpisywał szczegółowo bo chyba wiecie jak to jest uciekać nie wiadomo przed czym.

 

Od dwóch latek stany lękowe i następstwa depresyjne zaczeły mi przechodzić. Na początku zdarzał się jeden dzień w miarę normalny i tak już poszło. Na dzień dzisiejszy lęki i strach (tak intensywny) nie dopada mnie wogóle. Przytrafiają mi się krótkie depresje takie jedno,dwu dniowe co jakieś dwa/trzy miesiące ale jest to całkowicie akceptowalne. Również nie będe przedstawiał tutaj sposobu w jaki sie uleczyłem, ba powiem wprost odwróciłem się do góry nogami. Ogólnie okres pod czarnymi chmurami uważam za nie stracony ponieważ dużo zyskałem, poznałem siebie i swoje granice.

 

Chce napisać: nerwica jest uleczalną chorobą i nie ma co tracić nadzieji :-)

 

pozdrawiam i życzę powrotu do zdrowia.

Marcin.

[Klaudus20]

Cześć, fajnie że są tu tacy ludzie, którzy chcą wspierać.

Pytanie do Ciebie: brałeś leki, korzystałeś z usług psychologa bądź psychiatry?

[Arcio]

Hej ja mam do Ciebie takie pytanko, czy w tych ostatnich stadiach choroby dochodziło jeszcze do takich krotko terminowych nawrotów nerwicy, bądź silnych ale bardzo krótkich napadów lęku. Po prostu czy siła napadów była caly czas porównywalna z wczesniejszymi doświadczeniami tylko ich częstotliwość malała, czy zarówno moc napadów jak i czestotliwość równolegle zmniejszały nasilenie i czestotliwość?

 

Pytam bo kiedyś jak dostawałem nawrotu to mnie trzymało 2 miesiące, ostatnio nadszedł bardzo mocny ale za to krótki bo dwu dniowy nawrót. i po prostu nie wiem jak to interpretować, przed tym nawrotem miałem już 2 tygodnie totalnego zdrowia :) dlatego widzisz poczułem smak zdrowia i chciałbym wiedzieć czy jestem już blisko czy to były 2 tygodnie tzw cichej wody, pozdrawiam i gratuluję! :)

[Zmorek]

Modern, dzięki za podniesienie na duchu. Czy częstotliwość ataków tak sama z siebie zaczęła się zmieniać? W jaki sposób "przewróciłeś" siebie?

Czytałem ostatnio "Psychopatologię nerwic" Kępińskiego i podaje on tam pewną receptę na pokonanie nerwicy. Mianowicie, trzy składniki:

-uregulowanie uczuć do otoczenia;

-uregulowanie uczuć do samego siebie;

-znalezienie sobie twórczego zajęcia typu malowanie np.

Ponoć pierwszą fazą ustępowania nerwicy jest przełamywanie własnego egocentryzmu.

Czy zalecenia Kępińskiego coś Ci mówią? Czy też pokonałeś sucz w inny zupełnie sposób?

 

Pozdrawiam wszystkich.

[Gość]

Fajnie, że chciało Ci sie tu wejść i napisać.

Też miałam taki zamiar, pół roku temu. Byłam pewna że już jestem zdrowa i chciałam tu wejść i napisać ze jest to uleczalne. Ale z dnia na dzień -bez przyczyny!- wróciło jak bumerang. Dlatego jak ja slysze ze ktoś sie wyleczyl, mam ochotę powiedziec : Nie ciesz sie tak, wróci na pewno ...

 

p.s.

'-uregulowanie uczuć do otoczenia;

-uregulowanie uczuć do samego siebie;

-znalezienie sobie twórczego zajęcia typu malowanie np.'

 

Ja uwielbiam moje otoczenie, kocham siebie bardzo, mam twórcze zajęcie (malowanie takze :) ) i jakos nadal mam lękową. To, co mnie wtedy 'uleczylo' to nowa szkola, imprezy, przyjaciele, alkohol, seks...