nowa, szukajaca pomocy

[Gość]

chyba nie ma rady na jet lag... ale slyszalam ze mozna nic nie jesc przed lotem a potem przez caly lot, a po wyladowaniu zjesc taki posilek jak akurat wypada, no i zegarek przestawic wczesniej. Duzo gum do zucia na zatkane uszy. A w ogole takie dlugie loty sa fajne. przynjamniej sie toba porzadnie opiekuja, mozna obejrzec film, poczytac gazete, pospac.

[martita1306]

Mam nadzieję ze bedzie ok.Dzisiaj rano wstałam w fatalnym humorze,byłam cały czas poddenerwowana i czułam że będę miała atak.Nawet się położyłam i zaczęłam grać na telefonie mając nadzieję że przejdzie,a pózniej pomyślałam sobie kurde Marta wyjdz na balkon zobacz jak słońce ładnie świeci jak pięknie jest i może nie uwierzycie ale odpukać jak na razie czuje sie ok i nawet humor powrócił.Psychika ludzka jest nieobliczalna.Jutro ide do psychiatry napisze Wam co mi powiedzieli i czy coś przepisali.Pozdrawiam Was Wszystkich.

 

[Dodane po edycji:]

 

Muszę się Wam pochwalić że wyszłam sama z domu i poszłam na spacer,co prawda niedaleko ale zawsze to coś i nie miałam ataku paniki.Byłam taka szczęśliwa i marzyłam o tym żeby tak było zawsze.Dla niewtajemniczonych mam takie coś że w domu potrafię się czuć dobrze a za każdym razem jak wychodziłam z domu mam atak paniki,nie wiem czemu.Doszło do takiej sytuacji że nie oddalam się za bardzo od domu bo się boję,chcę oswoić ten lęk dlatego dzisiaj wyszłam i postanowiłam że codziennie kawałek dalej pójdę.Wierzę że się uda.

[jolcia61]

martita brawo.doklanie tak rob-codziennie dalej, tak sie oswaja lek.Nie zrazaj sie jesli ci nie wyjdzie,bo nerwica tak dziala.Cwicz pomimo trudnosci.Ja mam ten sam problem,wiec dobrze rozumiem.Ciesze sie razem z toba,wiem jaki to wyczyn.Jestem z ciebie dumna silaczko!

[Gość]

martita twoje posty powinny byc przykladem dla innych:)jestem pod wrazeniem odwagi:)

[martita1306]

Dzisiaj byłam u psychiatry,miła kobietka pogadała ze mną,przepisała dużo leków co trochę mnie przeraziło ale podobno tak musi być.Stwierdziła nerwicę lękową połączoną z strachem przed wyjściem z domu.Nie wiem za bardzo jak doszłam na ta wizytę,co prawda nie szłam sama ale zataczałam się że pewnie ludzie myśleli że jestem pijana ale jakoś dałam radę.Po rozmowie z nią wyszłam naładowana pozytywną energią,zobaczymy na jak długo.Staram się wierzyć każdego dnia że jeszcze będę żyła normalnie,że przynajmniej zaleczę tą wstrętną chorobę i będę się cieszyć życiem jak każda młoda osoba.Trzymam kciuki za siebie,za Was,za nas Wszystkich.Dobranoc dobre duszki.Do juterka.Trzymajcie się ciepło.

[Gość]

ja też mam lęk napadowy z agorafobią, ale nauczyłam się radzić sobie na znanym mi terenie. na nieznanym bywa czasem gorzej.

też czasem zadaję sobie pytanie: dlaczego mnie to spotkało? prawda jest taka, że wiele osób boryka się z problemami, o których często nie mówi. jednym z moich sposobów na opanowywanie ataków paniki było mówienie sobie, że być może ktoś, kto jest w moim otoczeniu - w pociągu, sklepie, itp. czuje się gorzej niż ja. to trochę pomagało

trzymam kciuki za pomyślny przebieg terapii i pozdrawiam!

[martita1306]

Ja staram się zawsze sobie powtarzać że inni mają jeszcze gorzej ale nie zawsze pomaga.dzisiaj byłam na trochę dłuższym spacerku i jestem z tego powodu bardzo szczęśliwa,byłam sama.Jak przeszłam kawałeczek to czułam że serce zaczyna bić szybciej,nogi mam jak z waty ale powtarzałam sobie Marta nic Ci nie będzie,dasz radę,zawsze możesz usiąść na ławce i odpocząć i UDAŁO SIĘ wróciłam do domku cała i na dodatek naładowana pozytywną energią.Codziennie będę wyznaczać sobie dłuższe trasy ale też nic na siłę.Pozdrawiam Was Wszystkich.