Leki a koncentracja

[Garadliela]

Dzień dobry,

od około 4 miesięcy leczę się na zaburzenia adaptacyjne. Aktualnie biorę Esciticil. Zauważyłam ogromne problemy z koncentracja, nie potrafię się jeszcze bardziej skupić na tym co robię w pracy i na uczelni. Sytuacja wyglada tak, ze za 3 miesiące mam obronę pracy i boje się, ze przez dalsza terapie zawale a druga strona medalu ma się tak, ze boje się odstawić.

Doraźnie zażywam Alprox.

Proszę o jakaś podpowiedz czy jest możliwości pogodzenia terapii i normalnego funkcjonowania?

Czy ktoś z państwa  miał takie problemy?

Dziękuję za wszelkie rady.  

[eleniq]

Mnie antydepresanty bardzo nakręcały i chyba przez to zaburzały koncentrację. Mam teraz poprawioną koncentrację na lekach. Ja z kolei mam teraz w tym roku tzn. za 2 miesiące poprawę matury i czuję się dobrze, łatwo przyswajam wiedzę, porządkuję i kojarzę wszystko bardzo dobrze, więc jest ok. Bo też chciałem maturę poprawiać w poprzednich latach, ale nie mogłem, właśnie przez problemy z koncentracją. 

 

Cóż, myślę, że mi na koncentrację najbardziej pomaga lamotrygina. Często lekarze ją wypisują na wahania nastroju, zaburzenia lękowo-depresyjne czy adaptacyjne. Pomaga też w koncentracji i może działać ochraniająco dla mózgu. Działa też bardzo łagodnie i zwykle jest dobrze tolerowana przez organizm. Można ją spokojnie łączyć z escitalopramem, który już bierzesz. Wtedy może potencjalizować działanie escitalopramu. Niestety nie wiem, jak czułaś się przed braniem leków, więc ciężko powiedzieć, czy powinnaś odstawić, czy nie, z resztą to już jest pytanie do twojego lekarza prowadzącego. Skontaktuj się z nim w tej sprawie. 

 

Też stosowanie Alproxu powinno być ograniczone do bezwzględnego minimum. Ja mam doraźnie hydroksyzynę, która w przeciwieństwie do Alproxu nie uzależnia i nie zaburza w znacznym stopniu koncentracji. Podaje się ją dzieciom od 6. roku życia. Hydroksyzyna jest w zasadzie jedynym takim lekiem uspokajającym do brania doraźnego poza benzodiazepinami. Ja akurat benzodiazepinę (nitrazepam) biorę wyłącznie w bardzo poważnych stanach - u mnie jest to bezsenność z ciężkim lękiem, okropnym szumem w uszach i dziwnymi przywidzeniami w nocy. Ale to już widać, że jest to zupełna ostateczność. 

 

Jednak myślę, że jak najbardziej jest możliwe leczyć się i normalnie funkcjonować. Pod warunkiem dobrze dobranych leków i ustabilizowania stanu psychicznego na co najmniej dość dobrym poziomie. Tak wynika z moich doświadczeń. Myślę, że moja historia leczenia jest na tyle długa i bogata, że wiem, co mówię. Pozdrawiam cię serdecznie i życzę dużo zdrowia!

[Garadliela]

Bardzo dziękuje za ten komentarz. Zapisze się do lekarza na wizytę kontrolna i opisze moje spostrzeżenia.

Jeszcze raz dziękuje za to co napisałeś.

Życzę powodzenia na maturze, dasz radę