Relacja z kimś o osobowości schizoidalnej

[Gość]

Czy jest szansa, realna szansa na jakąś głębszą relację z kimś o osobowości schizoidalnej.

Do przyjaźni włącznie?

Bo wydaje mi się to chyba trudne.

[Cecil]

Cześć,

na forum i ten wpis trafiłam przypadkiem i wiedz, że dotknął mnie tak mocno, że konto założyłam tylko dla tej odpowiedzi.

Ja mam SPD. Jestem też schizotypową psychotyczką* i mam wspaniałych przyjaciół od lat, z którymi przeszłam wiele. I tak, wiele relacji w moim życiu zakończyło się mniej lub bardziej gwałtownie przez moje skłonności do nagłego "oddalania" się, izolacji czy po prostu uciekania do innego towarzystwa.

Pytanie, czy szukasz przyjaźni, czy pieska u nogi? Jeśli ci na kimś zależy może warto zdobyć się na trochę cierpliwości i zrozumienia.

Wiem, że pewnie też dużo zależy od tego, jak mocne są dane objawy, jak jakaś konkretna osoba sobie radzi, czy się leczy i terapeutyzuje. Ale sposób zadania pytania jest po prostu przykry.

 

*kilku specjalistów różnie mnie diagnozowało, stąd takie dziwaczne, ogólne określenie

[Gość]

12 godzin temu, Cecil napisał:

Cześć,

na forum i ten wpis trafiłam przypadkiem i wiedz, że dotknął mnie tak mocno, że konto założyłam tylko dla tej odpowiedzi.

Ja mam SPD. Jestem też schizotypową psychotyczką* i mam wspaniałych przyjaciół od lat, z którymi przeszłam wiele. I tak, wiele relacji w moim życiu zakończyło się mniej lub bardziej gwałtownie przez moje skłonności do nagłego "oddalania" się, izolacji czy po prostu uciekania do innego towarzystwa.

Pytanie, czy szukasz przyjaźni, czy pieska u nogi? Jeśli ci na kimś zależy może warto zdobyć się na trochę cierpliwości i zrozumienia.

Wiem, że pewnie też dużo zależy od tego, jak mocne są dane objawy, jak jakaś konkretna osoba sobie radzi, czy się leczy i terapeutyzuje. Ale sposób zadania pytania jest po prostu przykry.

 

*kilku specjalistów różnie mnie diagnozowało, stąd takie dziwaczne, ogólne określenie

Bardzo bardzo dziękuję. Może nawet nie zdajesz sobie sprawy jak mi pomogłaś. Tak szukam, a wynika z Twojego wpisu ze znalazłem. Za nieporadność  wpisu i ze byl przykry przepraszam.  Mnie raczej chodzilo cy ja mam szanse jakieś , pewnie gdyby więcej czasu bym sie dopytywał co robić by nie zepsuć istniejącej pięknej relacja. Ale wiele mi powiedziałaś, tak mam dużo cierpliwości i zależy mi..Nie mam żadnego doświadczenia z tego rodzaju forum. No nie wiem, moze moje glupie i nieporadne pytanie, komuś prócz mnie pomoże. Znaczy odpowiedź. Bardzo bardzo cenna i mnie ogromnie podbudowała. Dziękuję i kończę, bo z radości jeszcze mniej składnie pisze.

Dziękuję :)))))

Edytowane 18 Stycznia 2021 przez Gość

[Gość]

Nic podobnego. wycofuje sie z zachwytu zawartego w poprzednim poście. Chyba przesadziłem ze złudzeniami. Jestem zbyt łatwowiernym pajacem

[Gość Luna*]

Janek_ , nie zrazaj sie tak szybko. Moim zdaniem kazdy jest zdolny do przyjazni, jesli chce... tylko trzeba znalezc ludzi, ktorzy beda Cie akceptowac, i ktorych Ty bedziesz akceptował.. I niekiedy wymaga to czasu, i faktycznie cierpliwosci, albo  jakiegos dotarcia sie.

Ja np. mam znajomych tak roznych (osobowosciowo), ze czasem wydaje mi sie, jakbysmy byli z roznych planet, ale mimo to dogadujemy sie ( z niektorymi nawet sie przyjaznię).

Więc wszystko jest mozliwe.

[forget-me-not]

To zależy od człowieka oraz od stanu w jakim się znajduje.

Ja nie potrafię wytrzymać w bliskiej relacji. W całym moim życiu z każdej bliskiej relacji uciekałem, zrywając kontakt.  Im była większa bliskość tym mocniej narastało we mnie poczucia bycia pochłanianym przez tą osobę, zlewałem się z nią, z jej umysłem, ścieżkami myślenia.  Stawałem się od niej uzalezniony. Musiałem odciąc połączenie emocjonalne, żeby nie zniknąć. Gdy mimo wszystko zmuszałem się do trwania w relacji, bo nie chciałem zranić drugiej osoby to było tylko coraz gorzej, rozlatywałem się.

Edytowane 28 Sierpnia 2021 przez forget-me-not