Koniec lata, początek smutku

[tarnina03]

Co roku to samo.

Początek sierpnia, spadek nastroju, brak koncentracji, chęci do robienia rzeczy, które się robiło, brak sprawności myślenia, nawet w moim pisaniu to widzę - jest całkiem inaczej.

Mija pod koniec października, choć na dobre odradzam się w marcu.

Nie jest to przyjemne, ale na jakieś sezonowe spadki nastroju to chyba za wcześnie. Nie wiem. Nie chcę tego. Czuję się taka pusta, jakbym myśli nie miała, jakby mnie ktoś wyprał z emocji, wyobraźni. Jakby mnie szarość ogarniała. Nie chcę tego, bez tego jest lepiej.

 

Jak to zatrzymać?

[warrior11]

tarnina03,

Po co myślisz już o końcu lata,skoro lato wciąż trwa i jeszcze wiele ciepłych i słonecznych dni

przed nami? Nie wybiegaj myślami za daleko w przyszłość,bo w ten sposób tracisz,to,co naprawdę

masz,czyli swoją teraźniejszość.

Poza tym warto pamiętać,że są miejsca,gdzie lato trwa o wiele dłużej i może warto spróbować tam

pojechać,gdy u nas będzie już zimno;)

[Ivaaa]

Pytasz, jak to zatrzymać. Spytaj siebie jaką zastosować profilaktykę i do tego nie dopuścić? Poczytaj o tym w Internecie - mi na to pomagają m.in. żywe kolory i uprawianie sportu, ale to kropla w morzu. Jeśli już teraz jesteś negatywnie nastawiony, to nie za dobrze wróży.

[Kontrast]

Ivaaa, co to znaczy ,,żywe kolory"?

[Gość]

tarnina03, no w sierpniu są już dość dobrze widoczne coraz krótsze dni, więc może jesteś jakoś szczególnie wrażliwa, na te zmiany sezonowe? nie wiem. A Ty może chodzisz jeszcze do szkoły? bo przyczyną takiego sezonowo regularnego pogorszenia nastroju może być też np. zbliżający się rok szkolny... No ja w czasach szkolnych tak miałam co roku, do tej pory w sierpniu się tak jakoś szczególnie dziwnie czuję. Ta coroczna szkolna trauma, jest nadal jakoś obecna w mojej psychice.

[Stracona100]

Też to mam, choć staram sobie wmówić, że jeszcze będzie piękna "złota polska jesień"....

[tarnina03]

Dziękuję za wszystkie komentarze.

Pomógł mi wypad do lasu Powietrza mi trzeba i światła, i kolorów. I dobrego myślenia albo i niemyślenia, żeby w zakamarkach umysłu nie utknąć, bo z tego się najgorsze rzeczy tworzą. Tylko to łatwiej stwierdzić, gdy samopoczucie jest lepsze, przy melancholii jasność umysłu spada.