Skocz do zawartości
Nerwica.com

Witajcie


Chelidonium Majus

Rekomendowane odpowiedzi

Historia mojej choroby jest długa, zajmuje właściwie cały mój życiorys. Jestem Dorosłym Dzieckiem Alkoholików, cierpię na depresję, nerwicę lękową, fobię społeczną, nadużywam alkoholu i mam zaburzenia osobowości typu borderline(zgodnie z diagnozą lekarską). Kiedyś również zaburzenia odżywiania.

Zaczęło się, rzecz jasna, od nieciekawego dzieciństwa - przemoc w rodzinie, alkohol, rozwód, w pewnym sensie również molestowanie. Myśli samobójcze mam odkąd pamiętam, ale równia pochyła zaczęła się gdzieś w zamierzchłym gimnazjum - zaburzenia odżywiania, samookaleczanie się, psychiatryk. Później burzliwe związki, przemoc, także seksualna, ucieczki z domu, alkohol, narkotyki, nadużywanie leków. Przez jakiś czas trzymałam się dzielnie, ale ostatnio wróciło ze zdwojoną siłą(zakończenie długoletniego związku,, wyprowadzka z domu, która była wynikiem wojny domowej, burzliwe, krótkie relacje damsko-męskie, godzenie studiów dziennych i pracy) - znów psychiatryk, jeszcze więcej leków i ... pusty dom.

Liczę na to, że chociaż w małym stopniu uczestniczenie w życiu forum będzie dla mnie ulgą.

Pozdrawiam Wszystkich,

O.G.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Chelidonium Majus, czesc :papa: Normalnosc jest, tyle, ze nie kazdy potrafi zauwazyc. Jedni widza wylacznie swoje problemy i im przynosci ulge wylzalactwo non stop, a innym szukanie rozwiazan, a jeszcze innym od czasu do czasu napisanie w temacie jeczarni. Tez jestem DDA, z nerwica i depresja, ale da sie z tym zyc, mimo wszystko.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×