Kim on jest?

[plusio34]

Kim on jest?

Kim jest ktoś, kto budzi sie razem ze mną? Ktoś, ktory, zanim postawie stopy na podlodze, zdarzy mi powiedziec, ze jestem nikim? Ze moje zycie jest do dupy, ze jestem nieudacznikiem, nic nie umiem, nic nie potrafie? Kim jest ten ktos, ktory nie pozwoli mi ucieszyc oka blaskiem slońca? Dlaczego nie opuszcza mnie na krok, dlaczego jest zawsze i wszedzie? Jaki ma cel w upokarzaniu mnie bez końca, cokolwiek bym robil? Dlaczego niszczy mi zycie, po co? Dlaczego ma taka wladze, ze nie pozwala mi na cokolwiek, bo karze mnie psychicznym gorącym żelazkiem na krawiaca rane duszy? Dlaczego on mieszka we mnie i skad sie tam do licha wziął? Jak sie go pozbyć? Bo im bardziej tego pragne tym bardziej mnie kopie , bije, upokarza. Kim on jest? Strachem? Strach jest bezosobowy, a on mieszka we mnie. Jest kimś? Moim wewnetrznym dzieckiem, ktory domaga sie ode mnie dziecinstwa i beztroski? Dlatego chce, zebym sie bawil i byl nieodpowiedzialny? Chce zebym pil alkohol, bo wtedy wracam do beztroski? A moze to moja sila wyzsza, Bog?

[DDasia25]

Korzystasz z psychoterapii? Pamiętaj,że To my sami mamy wpływ na to co robimy.Nikt inny za to nie ponosi odpowiedzialności.

[plusio34]

Korzystam, ale raczej ona jest przyczyna frustracji a nie jakiegos postepu

[DDasia25]

To może zastanów się czemu psychoterapia wywołuje u Ciebie takie uczucia ? Uczucie frustracji nie pojawia się bez powodu,musisz być sam szczery ze sobą i spojrzeć prawdzie w oczy.Może być też tak ,że trafiłeś na nieodpowiedniego dla siebie terapeutę,wtedy trzeba go zmienić-czasami tak się dzieje i to nic złego,trzeba szukać dalej.Ale proponuje Ci żebyś porozmawiał z nim o tym jeśli tego nie zrobiłeś.Szczerość ze samym sobą i z terapeutą to podstawa bez której nic dobrego nie da się zbudować.

[plusio34]

To chyba logiczne, ze z powowdu, ze nic ta terapia nie robi, ani grzeje, ani ziębi. Przeciez terapia to nie opowiadanie co slychac u mnie. To odkrywanie, czucie, zastanawianie sie, zmienianie myslenia czy cos w ten desen, a moja terapia jest taka nijaka. No ja 2 minuty po wyjsciu nie pamietam co bylo na terapi. Tak chyba nie powinno byc. A niestety nie ma innego terapeuty. No i nie moge chodzic na grupe, moze to bylo by lepsze

[520m.n.p.m.]

Kim on jest?

Witaj :)

Czytając i szukając informacji na temat DDD/DDA natknęłam się na pojęcie "wewnętrzny oskarżyciel" lub "wewnętrzny krytyk", to on. Skąd się wziął? Instalują nam go w dzieciństwie rodzice, nauczyciele, koledzy, sąsiedzi, znajomi, w momencie kiedy jesteśmy najbardziej bezbronni, kiedy nie potrafimy jeszcze ocenić czy to co mówi nam mam np. "jesteś do niczego", jest prawdziwe czy nie, ufaliśmy im wtedy bezgranicznie i bezgranicznie wierzyliśmy i uwierzyliśmy. Teraz w dorosłym życiu nie musi już być rodziców, kolegów, żeby nas krytykować, tego krytyka mamy w sobie. Jak się go pozbyć? Nie jest łatwo. Jak ja sobie radzę? Po pierwsze trzeba poznać swoją wartość, faktyczną, to nie prawda, że można być całkiem do niczego lub idealnym, trzeba poznać swój charakter, swoje zalety i wady. Po drugie z wewnętrznym oskarżycielem nie należy dyskutować, kiedy zaczyna swoje żale trzeba kazać mu się zamknąć!!! Ma się zamknąć i już. Ja mam taką ulubioną piosenkę, jak zaczyna mnie oskarżać to mówię mu przymknij się! i zaczynam sobie ją śpiewać. Po dłuższym okresie (kilka miesięcy) działa to automatycznie.

Jeżeli jesteś wierzysz w Chrystusa to polecam

od razu zaznaczam, że nie uważam, że jesteś opętany, dręczony, nawiedzony. Bardzo mądre zdanie w 33 minucie.

Pozdrawiam powodzenia

[warrior11]

plusio34,

To nie jest Bóg.Mamy w sobie wewnętrznego zdrajcę.On toczy walkę z naszym prawdziwym sercem.

To jest walka,w której prawdziwe ja walczy po stronie Boga,przeciwko fałszywemu ja.

[wiejskifilozof]

A może to nie ma nic wspólnego z Bogiem.Może nie trzeba od razu wszystko brać religią.

[Natla_Miness]

Wewnętrzny krytyk ma trochę realizmu w sobie. Nawet w KK mówią: z popiołu jesteś i w proch się obrócisz.

 

Możliwe, że widzisz siebie tak jak cie widzą inni. Naturalny stan człowieka to egoizm, każdy dba głównie o swoje potrzeby i trudno coś z tym zrobić. Dlatego uświadomienie sobie, że na Ziemi jest 7 mld ludzi, dla których nie istniejesz nie jest pocieszające. Jakiś bardzo mały odsetek spotkał cię w miejscu publicznym i byłeś dla nich przechodniem do wyminięcia.

 

Ja ratuję się faktem, że kropla z morza to ocean, ale to jak wiadomo próba znalezienia rozwiązania z tej trudnej sytuacji.

[plusio34]

Pewnie, ze to nie Bog, to raczej jego przeciwnik.

 

Warior, ale ktory to ktory bo ja tego nie wiem. Ktory ma racje?

 

Bo tak jak pisze Natla, od ma duzo racji. Bardzo duzo. Po prostu pokazuje jaki naprawde jestes i twoj swiat. A dla mnie jest to nie mile i fajne. tylko okrotne, ale ciezko mi sie z nim klocic, bo jak popatrzec na to z boku to ma racje.

Po co bylvby czlowiekowi potrzebny wew zdrajca?

[Gość]

Pewnie, ze to nie Bog, to raczej jego przeciwnik.

dlaczego? i skąd wiesz?

[warrior11]

plusio34,

Twoje prawdziwe ja walczy zawsze po twojej stronie,nigdy Ciebie nie oskarża,chce twojego dobra,

to fałszywe ja jest głosem zdrajcy,oskarżyciela,który jest twoim wrogiem a wroga należy ignorować

a nie go słuchać.

[520m.n.p.m.]

plusio34, a wroga należy ignorować a nie go słuchać.

Nigdy nie ignoruj wroga bo wtedy cię pokona. Z wewnętrznym krytykiem nie należy dyskutować ale nie lekceważyć. Po pierwsze trzeba sobie uświadomić, że on jest, po drugie znaleźć na niego metodę, a po trzecie liczyć się z tym, że walka będzie długa i trudna. A jeśli się okaże, że twój wewnętrzny oskarżyciel to twoje wnętrzarze dziecko, które poprzez to "pyskowanie" chce zwrócić na siebie swoją uwagę? Nie wiesz tego jeszcze

[warrior11]

520m.n.p.m.,

Jest tak,jak piszesz.Chodziło mi dokładnie o ignorowanie i nie słuchanie tych myśli i "przekazów",

które wypływają z fałszywego "ja".

[plusio34]

520 myslalem o tym. Moze chce zebym sie nim zaopiekowal

[Wirginia Zachodnia]

W dniu 27.03.2016 o 12:07, plusio34 napisał:

No ja 2 minuty po wyjsciu nie pamietam co bylo na terapi. Tak chyba nie powinno byc.

Też tak mam, że po wyjściu nie pamiętam , co mi powiedziano na terapii.