Czy tęsknicie za czasami dzieciństwa ?

[staram się]

no wałeśnie czy tęsknicie ? pamiętacie cudowne bajki w latach 80tych i 90tych ?

[Gość]

Tęsknimy...

Ja szczególnie za tą beztroską. Za lataniem cały dzień po lesie, budowaniem zamku z piasku, włóczeniem się po okolicy. Niańczeniem kociąt, podbieraniem piskląt jaskółczych, leżeniem w trawie, podpalaniem dmuchawców, moczeniem nóg w Wiśle, zabawą w podchody, Indian, poszukiwaczy skarbów. Za wiarą w to, że na końcu tęczy jest garnek ze złotem a święty Mikołaj mieszka na biegunie

A bajki. Oczywiście-muminki, smerfy, polskie koziołki matołki i lolki i bolki, pierwsze mangi (Pokonam Cię w imię księżyca...), myszkę Miki, Brygadę rr, całą masę. Oglądałam też na satelicie angielskie Cartoon Network (w wieku 8 lat już chyba), zdarzało mi się nawet oglądać bajki po arabsku-ważne, że animowane

[moczymordka]

no bajki były super.

ale poza tym nie chciałabym być znowu dzieckiem.

Pod pewnymi względami było bardzo fajnie. Ale boleśnie również. Chyba wolę dorosłość.

[Sorrow]

Ta... wyzwiska, okrucieństwo, bezradność, głupie bajki, brak pornografii, ogólny syf i mogiła.

Nigdy więcej .

[Sorrow]

brak pornografii

Ano, to jest straszne co młody człowiek potrafi wymyślić kiedy nie ma o czymś zielonego pojęcia.

[Sorrow]

To, że brak wiedzy o tym jak wygląda seks może prowadzić do dziwnych, dziwnych fetyszyzmów.

[Jan Nowak]

Nie tęsknię.. Gdy sobie pomyśle, że jeszcze raz musiałbym przechodzić przez cała tą szkołe :/ a i tak nie wiem jak potoczy się moje życie, czy będzie jakiś przełom czy do końca będę taki..

[Sekundant]

Ja tęsknie za tymi czasami. Za czasami, kiedy przemierzałem plac zabaw z jednym jedynym kolegą, za czasami, kiedy w innym okresie budowałem "bazy", biegałem po lesie, toczyłem "wojny" z innymi ulicami. Powoli doświadczałem dorosłości przez delikatną membranę, aby nie wpąść w jej sidła. Tęsknie za spokojem, pewnością jutra, radością każdej chwili i tym, że czas płynął tak szybko, a ja, niesiony tym prądem, nie chciałem się zatrzymywać:) Kiedy byłem mały, niekiedy, zastanawiałem się, jaki będę za 10, 20 lat. Nie potrafiłem sobie tego wyobrazić, chciałem po prostu podróżować, iść przed siebie. Pytany przez mamę o przyszłość, odpowiadałem "będę poróżnikiem", na co mama oburzała się "Nie ma takiego zawodu!". Jako mały chłopieć nigdy nie mógłbym dopuścić do siebie myśli, że będę miał problemy z własną psychiką, a podróże... dziś przemierzam światy wyobraźni szukąjąc pokładów energii i siły, by wreszcie znów być dzieckiem i marzyć nie pytając o to, "czy to możliwe", ale czekąjac na to, kiedy to się spełni.

 

Moja opowiedź zapywna była pretensjonalna, ale tak po prostu czułem.

 

Salam :)

[Kasia68]

czasami, ale już coraz mniej

[mampytanie]

Każdy tęskni :)

[Wind of Freedom]

Nie tęsknię za dzieciństwem, chociaż nie było najgorsze. Od zawsze chciałem być dorosłym, bardziej podobają mi się uciechy dojrzałego życia. Co prawda u mnie jest z tym do d..., ale nie chciałbym być znowu dzieckiem.

[sanczezrodrigez]

Jeśli ktoś chce znów poczuć się jak dziecko to polecam wyzbyć się wszelkiego zła:-) i spróbować działać prosto od serca nie od rozumu. swiat był dla mnie piękny poki nie zawładnął mną grzech. Teraz poznaje swiat na nowo. Wrazliwymi oczyma które widzą piekno, nasz swiat.

[cyklopka]

Ja szczególnie za tą beztroską. Za lataniem cały dzień po lesie, budowaniem zamku z piasku, włóczeniem się po okolicy.

(...)

a święty Mikołaj mieszka na biegunie

Ja jeszcze pisałam listy do Mikołaja w Niebie, Aniołki zabierały je z balkonu.

Amerykańską bajkę o Mikołaju na Biegunie poznałam jak już byłam duża.

 

Spędzałam mało czasu na polu, nie włóczyłam się po okolicy, za to strasznie się wszystkim przejmowałam, więc beztroska nie byłam. Ja nie z tych, co biegali po polu i pili kakao.

 

Za starymi kreskówkami nie tęsknię, bo mogę je w każdej chwili ściągnąć z internetu i obejrzeć jeszcze raz, albo kontynuować.

 

Natomiast często wyobrażam sobie, że cofam się w czasie, żeby ostrzec siebie z tamtych lat, nauczyć czegoś, na coś przygotować. Fajnie byłoby też mieć naście lat pod koniec lat 80-tych, a studia robić w 90-tych, osiągnęłabym dużo więcej niż teraz, a i jeszcze załapałabym się na trochę fajnych koncertów.

[mark123]

Tak, bo nie byłem świadomy swojej nienormalności i beznadziejności oraz byłem mniej przewrażliwiony i ogólnie pozytywniej funkcjonowałem emocjonalnie.

[kotek e]

Nie, raczej za studenckimi czasami .

[alone05]

Tak. Moje dzieciństwo było bardzo fajne, mam trójkę rodzeństwa i razem się wychowywaliśmy, często spałam ze starszą siostrą i słuchałam z nią muzyki, z młodszą siostrą bawiłam się lalkami, układałam puzzle, bawiłam się z kotami, bardzo lubiłam Boże Narodzenie i prezenty, zresztą dalej te rzeczy lubię i nie zamierzam się zestarzeć. Nie lubię dorosłych i nie lubię dorosłości, to jest dla mnie zbyt nudne.

[Gość]

Nie tęsknię za dzieciństwem. Byłem bardziej tresowany niż wychowywany, ciągle porównywany ze starszym bratem a to rodziło bunt. Nigdy nie byłem w stanie zadowolić mojego ojca, wszystko robiłem źle. Też za najfajniejszy uważam okres studiów, mieszkałem sam i byłem jeszcze zdrowy. Za tym okresem tęsknię.

[wiejskifilozof]

Ja też wolę siebie jako dorosłego.Moje dzieciństwo nie było zbyt miłe.

[carlosbueno]

Ja za niektórymi rzeczami np beztroska, brak pracy, niska świadomość tęsknie a za innymi takimi jak szkoła, prześladowania ze strony rówieśników nie. Ale ogólnie to ja nigdy nie chciałem dorosnąć czego zresztą moje życie jest dowodem.

[na_leśnik]

Zupełnie nie tęsknię za dzieciństwem. Szczerze mówiąc wolałbym je zapomnieć. Robię co mogę, żeby nie rozmyślać o nim, nie wracać do przykrych wspomnień i nie pieprzyć sobie życia przez wyuczone w nim schematy.

[Absinthe]

Zupełnie nie tęsknię za dzieciństwem. Szczerze mówiąc wolałbym je zapomnieć. Robię co mogę, żeby nie rozmyślać o nim, nie wracać do przykrych wspomnień i nie pieprzyć sobie życia przez wyuczone w nim schematy.

jak wyżej plus ból jak wiele mi nie było dane i już nie będzie,jak wiele mnie ominęło....

[mark123]

Ale ogólnie to ja nigdy nie chciałem dorosnąć czego zresztą moje życie jest dowodem.

Ja też i mam wrażenie, że moja niechęć do bycia mentalnie dorosłym pozostanie we mnie na zawsze, zbyt silna, bym mógł się jej pozbyć, dorosłość to czyste zło konieczne. Chyba, że dostanę od życia takiego hiper kopa/wstrząsu psychicznego, że wywróci całą moją osobowość (z temperamentem włącznie) "do góry nogami", to wtedy może przestawię się mentalnie na tryb dorosły.

[na_leśnik]

mark123, przy takim trybie życia taki kop przyjdzie prędzej czy później.

[mark123]

mark123, przy takim trybie życia taki kop przyjdzie prędzej czy później.

To dobrze, bo abym dobrze się czuł z dorosłym życiem, to moja cała obecna osobowość jest do "kasacji".

[na_leśnik]

mark123, gorzej jak się nie przestawisz tylko rozlecisz się totalnie.