Ot przywitanie...

[cheiloskopia]

I jak się czujesz teraz? :)

Czasami lepiej czasami gorzej, ale wciąż przygnębienie i zamartwianie się to chleb powszedni już nawet myślę i rozwodzie (mąż nie raz mi mówił, że ma dość i chyba lepiej będzie jak się rozstaniemy), ale oczywiście na to jestem zbyt tchorzliwa również. Jestem dla niego tylko kulą u nogi, zbednym balastem, którym trzeba się zajmować i kierować jego życiem.

 

Nawet tak nie myśl o sobie!!!!!

Planujecie powrót do Polski?

A może wyjściem nie byłby rozwód, ale Twój powód do kraju i podjęcie terapii?

[dojenta]

On nie rozumie dlaczego wciąż jestem zdenerwowana, podminowana, mam zły humor i nic mnie nie cieszy... Wg niego wymyślam i użalam się nad sobą zamiast zacząć coś robić i wziąć się w garść...

[cheiloskopia]

Z jednej strony - rozumiem Twojego męża, bo ciężko osobie bez takich zaburzeń nas zrozumieć.

Z drugiej strony doskonale wiem, jak się w tej sytuacji czujesz?

Miałabyś rodzinę, do której wrócisz do Polski?

[dojenta]

Mam rodzinę w PL ale ich nie chcę obciążać swoimi problemami... A tutaj za dużo spraw mnie trzyma niestety, mam zobowiazania, nie mogę sobie ot tak wyjechać...

[cheiloskopia]

Rozumiem...

A czy planujecie z mężem powrót do Polski?

[dojenta]

Rozumiem...

A czy planujecie z mężem powrót do Polski?

Wiele razy słyszałam takie pytanie... Ciężko powiedziec: na chwilę obecną nie... Mamy tu dom, zobowiazania, dzieci do przedszkola chodzą (tzn narazie starsza tylko), więc raczej tu zostaniemy... A na starość kupimy kampera i będziemy podróżować !(dawne moje marzenie)

[dojenta]

Chyba że życie da mi takiego kopa w dupe że będę zmuszona diametralnie je zmienić...

[cheiloskopia]

A przyjeżdżacie czasem do Polski? Może chociaż kilka wizyt u psychologa coś by pomogło

[dojenta]

Zagląda tu ktoś jeszcze ?