Nie dotykać!...

[noszila]

Jeśli powielam wątek (szukałam, ale może za słabo), proszę o link.

 

Macie pomysł, skąd bierze się niechęć nie tylko do dotykania czy przytulania innych, ale przede wszystkim do bycia dotykanym przez ludzi? Już nie wspomnę o sytuacjach, kiedy w kolejce do kasy ktoś mi najeżdża wózkiem z zakupami na nogę albo co gorsza próbuje mi nim wjechać w tyłek! Mam ochotę zabić!...

Ale nie znoszę, kiedy ktokolwiek (bliski czy obcy) próbuje mnie dotknąć, przytulić, objąć ramieniem; spinam się wtedy i drętwieję jakbym się tego brzydziła

[Pieprz]

Byłaś bita jako dziecko? Ja byłem i wydaje mi się że u mnie stąd to się brało (już sobie z tym poradziłem ale kiedyś miałem problem).

[mark123]

Złe doświadczenia lub przyczyny neuro(bio)logiczne.

[noszila]

Pieprz, nie byłam bita. Akurat ręki na mnie rodzice nie podnieśli. Ojciec chlał, ale nie bił; matka wyzywała, ale nie uderzyła.

 

mark123, a te neuro(bio)logiczne przyczyny, to np.? Mógłbyś rozwinąć myśl?

[mark123]

mark123, a te neuro(bio)logiczne przyczyny, to np.? Mógłbyś rozwinąć myśl?

Przyczyny neurobiologiczne to wynikające z wrodzonych problemów z częściami mózgu odpowiedzialnymi za psychikę; a neurologiczne to np. spektrum autyzmu.

[Gość]

A może wyprowadź się na bezludną wyspę, myślę ze to doskonałe wyjście z tej sytuacji.

[Pieprz]

A może wyprowadź się na bezludną wyspę, myślę ze to doskonałe wyjście z tej sytuacji.

Jak masz nie pomagać to po co przeszkadzasz?

[Gość]

A może wyprowadź się na bezludną wyspę, myślę ze to doskonałe wyjście z tej sytuacji.

Jak masz nie pomagać to po co przeszkadzasz?

 

A jak tu pomagać? Nie dotykając? Trochę luzu pieprzu.

[bittersweet]

noszila, dla mnie to wyraza lek przed dopuszczeniem kogos blisko do siebie, nie wiem czy chodzi o strefe bezpieczenstwa / prywatnosci / intymnosci ?

A co z randkami ? Tez problemy z przytulaniem ?

Edytowane 2 Listopada 2014 przez Gość

[vifi]

Złe doświadczenia lub przyczyny neuro(bio)logiczne.

Chyba często też mają tak osoby z lękami społecznymi i oporami przed bliższymi relacjami z ludźmi. Jeśli ktoś nie chce być zauważany, to nie chce też być dotykany.

[wiejskifilozof]

Często przyczyną tego,jest molestowanie.

[ladywind]

Pieprz, nie byłam bita. Akurat ręki na mnie rodzice nie podnieśli. Ojciec chlał, ale nie bił; matka wyzywała, ale nie uderzyła.

 

Wiec tu zawarłas odpowiedz dlaczego.

[noszila]

Messiah, tylko nie chodzi w ogóle o przebywanie w towarzystwie ludzi, ale o dotyk, nawet zwykłe objęcie ramieniem;

 

bittersweet, nie chodzę na randki, nie spotykam się z nikim, nie pamiętam już kiedy gdzieś byłam z kimś; a nawet w tych dawnych sytuacjach miałam wrażenie, że ktoś mnie chce od razu wykorzystać, zarówno emocjonalnie jak i fizycznie;

 

vifi, może coś w tym jest, nie mam potrzeby rzucania się w oczy, wolę wtopić się w tłum, byleby mnie tam nie dotykali za często i zbyt mocno;

 

detektywmonk, tylko nie przypominam sobie, żeby kiedykolwiek w dzieciństwie doszło do takiej sytuacji

 

ladywind, chodzi po prostu o wychowanie w rodzinie dysfunkcyjnej, czy raczej wiążesz krzyki i kłótnie z niechęcią do bliskiego kontaktu?

[wysłowiona]

noszila a takie pytanie mam, dlaczego tak bardzo chcesz wiedzieć skąd to? Ja tak miałam przez jakiś czas, nie chodziło o lęk, ale bardziej właśnie niechęć, jakaś drażliwość na tym punkcie. A jednak wydaje mi się, że to wynikało z poczucia zagrożenia, które przełożyło się na silną potrzebę obrony mojej strefy komfortu. Nie wiem, może to było coś innego.

 

Tak czy inaczej chyba najważniejsze pytanie, to czy Ci to przeszkadza, czy uważasz, że Twoje życie byłoby lepsze bez tego? Jeśli tak, postaraj się to naprawić bez świadomości co jest powodem. Zacznij od dotyku z kimś bliskim. Od zwykłego przytulenia w bardzo sprzyjających okolicznościach. Musisz czuć się komfortowo, bezpiecznie. I przytulić kogoś, może mamę? I tak krok po kroczku, jak przy leczeniu fobii :) Postaraj się oswajać, bo całkiem możliwe, że z jakiegoś powodu dotyk masz skojarzony z czymś nieprzyjemnym. To może być nawet przypadek, jakieś wspomnienie itp

 

Poza tym praca nad pewnością siebie, jeśli jest niska, zawsze ma dobre skutki :) Powodzenia z tym.

[bittersweet]

Imo sama sobie odpowiedzialas

 

nie chodzę na randki, nie spotykam się z nikim, nie pamiętam już kiedy gdzieś byłam z kimś; a nawet w tych dawnych sytuacjach miałam wrażenie, że ktoś mnie chce od razu wykorzystać, zarówno emocjonalnie jak i fizycznie

 

boisz sie ludzi i nie masz do nich zaufania.... nic dziwnego ze unikasz kontaktu z nimi

[Gość]

noszila, rozumiem. Chcąc ci pomóc, jedynie mogę polecić abyś wydrukowała sobie taki znak i przylepiła go na odpowiednie pasujące ci miejsce na twoim ubraniu.

 

[noszila]

noszila a takie pytanie mam, dlaczego tak bardzo chcesz wiedzieć skąd to?

(...)

Tak czy inaczej chyba najważniejsze pytanie, to czy Ci to przeszkadza, czy uważasz, że Twoje życie byłoby lepsze bez tego?

(...)

I przytulić kogoś, może mamę?

(...)

Poza tym praca nad pewnością siebie, jeśli jest niska, zawsze ma dobre skutki :) Powodzenia z tym.

 

Dlaczego chcę wiedzieć? Chyba dlatego, że nie zawsze tak było i nasiliło się to dopiero w ciągu ostatnich kilku lat. Na dodatek ten dotyk znoszę różnie, w zależności od osób. Do psa z kolei uwielbiam się przytulać, właściwie tylko do psa...

Mi osobiście to nie przeszkadza, tylko z okazji np, świąt się trzeba przemęczyć, kiedy rodzina z rozpędu rzuca się na szyję a jeszcze jakieś kuzynki które się uwielbiają całować! Tfu! Ja akurat tego nie znoszę.

A co do mamy, to od niej też nie lubię dotyku i również mnie spina, odsuwam się. Ona się wtedy denerwuje, pyta co się stało, o co chodzi, czy mi coś zrobiła itd itp i zaczyna się litanie bez końca...

No tak, pewność siebie kuleje. Pewnie jest to jakiś związek.

 

bittersweet, jejku ale jak się trochę chociaż przestać bać? W końcu dotyk to jedno, ale takie życie z ludźmi na co dzień... Może Messiah miał rację z bezludną wyspą...

Ostatnio odwiedziła mnie koleżanka, nie dosyć że nasza rozmowa to był monolog, bo ona ma o czym opowiadać: praca, koleżanki, chłopak a ja tylko "yhym", "tak", "serio?"...to tylko czekałam kiedy w końcu spotkanie dobiegnie końca i zostanę sama. A przecież niczym mi nie zawiniła. Cieszyłam się, że przyjdzie do momentu, aż się pojawiła

 

Messiah, jak znam życie, to skutek byłby odwrotny od zamierzonego, bo albo z przekory by mnie paluchem trącali albo pytali mimo napisu co oznacza ten symbol

[Gość]

noszila, No nic, w takim razie życzę jak najmniej obcego dotyku.

[noszila]

noszila, No nic, w takim razie życzę jak najmniej obcego dotyku.

 

Wiem, pewnie myślisz, że mój problem jest dziwny i go wyolbrzymiam, bo nie da się tak żyć, bez dotyku. Tylko wiesz, sama antypatia do dotyku to jedno, ale taka silna irytacja i spięcie przy tym to drugie. Nie każdy lubi jak się go przytula czy dotyka, zwłaszcza na siłę, ale martwi mnie to, jak się z tym wewnętrznie czuję.

Ale dziękuję.

[Gość]

noszila, masz problem z akceptacją własnego ciała? Sorry za tak bezpośrednie pytanie.

[noszila]

noszila, masz problem z akceptacją własnego ciała? Sorry za tak bezpośrednie pytanie.

 

Tak, mam. I to bardzo silnie odczuwany problem. Niechęć to mało powiedziane.

[Gość]

noszila, A próbujesz siebie jakoś zaakceptować? Bo problem sam nie minie.

[noszila]

noszila, A próbujesz siebie jakoś zaakceptować? Bo problem sam nie minie.

 

Próbowałam, ale chyba łapię się na tym, że ocenę siebie opieram na tym, jak postrzegają i/lub komentują mnie inni... Jak byłam w związku raz w życiu to było z tym nieco lepiej, chociaż i tak krążyły myśli typu "jak on może ze mną być i się nie brzydzić" bo ja tak się czuję wobec siebie.

Kurde, w czasach szkolnych mówiąc wprost zryli mi beret na tym punkcie i czuję się jak "miss pasztetowa".

 

Po prostu cholernie źle się czuję w swoim ciele. Wiem, nie można narzekać, skoro jestem w pełni sprawna fizycznie, mam te dwie ręce i nogi itd itp no ale to jest czasem silniejsze.

[Gość]

noszila, A co w twoim ciele jest takiego nieakceptowalnego przez ciebie. Jeśli mogę się o to oczywiście zapytać.

[noszila]

noszila, A co w twoim ciele jest takiego nieakceptowalnego przez ciebie. Jeśli mogę się o to oczywiście zapytać.

 

Całokształt. Kiedyś psychiatra kazał mi w ramach ćwiczenia stać przed lustrem i patrzeć na siebie. Coś strasznego. Patrząc na swoje odbicie mam ochotę je rozbić, rzucić czymś, krzyknąć "nienawidzę cię wstrętna idiotko".