Moje wiersze, mysli, prozy

[Painka]

http://aliis.cytaty.info/

tutaj jest sporo, ale nie wszystkie, ponieważ chłopak zakazał mi pokazywania niektórych ja tam czuję się człowiekiem bez tajemnic, ale muszę uszanować, bo w tych ukrytych jest mowa o nim, albo o związku.

Niektóre sama oceniam jako słabe, ale co tam, wszystkie coś mówią o mnie

Wkleję tutaj swoje ulubione wiersze:

 

"Szkielet"

 

Wy­sycha mi ser­ce

sta­je się lek­kie jak po­wiet­rze.

Trzęsą mi się ręce

doświad­czam chłod­ne,pus­te wnętrze.

Na ty­siące ka­wałków się roz­bi­jam.

Sobą sa­ma się ra­nię,

bólu wca­le nie omi­jam.

Czy na pew­no mam ma­nię?

Co jeśli to nor­malne?

Wal­ka na przekór, po naj­krótszym,

lecz wy­bois­tym torze.

Pędzę na wprost po swój bur­sztyn.

Łykam słone morze.

Boże, pomóż... Boże?

Nie po­może.

Mam ty­le ile pot­rze­buję.

Po co się przej­muję?

Pragnę- ludzka cecha

oświad­czam: mam sił

co wo­dy rze­ka.

Swoich gra­nic nie wi­duję

bo wy­magasz ode mnie

mniej niż zasługuję.

Tym sa­mym, nie poz­wolę,

abym dos­ta­wała mniej

niż dos­ta­wać mogę.

Radzę ulec mi zechciej.

Wolę zos­tać zniszczo­na

przez włas­ne war­tości,

niż zos­tać przy­muszo­na

do życia bez nich.

Żyć w ciele bez kości.

 

 

"Opętana"

 

Jes­teś cicha i smutna

nie znam two­jego głosu

zam­knięta i samotna

boi się swo­jego losu

Do niej się nie zwracam

nie wiem czy mnie słucha

wzrok wie­cznie odwraca

jak­by była za krucha

na to żeby żyć

 

W końcu łapię zim­ny wzrok

bez swo­jej jas­nej duszy

otu­la sobą mrok

on ją całą wysuszy

z praw­dzi­wej miłości

wyrzekła się iskry

wyrzekła się ludzkości

z jej włas­nej winy

pro­si się o kary

ro­bi dob­re miny

dla de­monicznej mary

 

 

"Kwiat"

 

Nies­kończo­na moc

prze­nika przez two­je ciało

źle myślisz, że masz jej mało

cze­kając na noc

przyz­naj się śmiało

zmar­no­wałeś dzień tkwiąc

w wie­rze stlałą

 

Te­raz się topiąc

w ciem­nościach i samotnie

sil­nie prosząc

z w wydźwiękiem świadomie

o istotę

ce­le jkaieś ogromne

Byś miał myśli złote

 

Wchodzisz przelotnie

Do naj­lep­sze­go ze światów

pełne­go po­wab­nych kwiatów

który cię natchnie

ener­gią i nadzieją

niech twój kwiat nie uschnie

ob­cy cię nie podleją

 

Po angielsku też się zdarzało pisać

"Doom"

 

The air I inha­le to my lun­gs

is dif­frent then other

When they hear a bird that hums

I hear it blus­ter

they see sun­light re­vealing the view

I see a land stran­ge and new

they see him un­trus­ted, fa­ted

for me he's de­voted

he knows what he's doing

but he dosn't know wher it's going

do­sen't he see what he's was­ting?

I ha­ve faith in chan­ges

be­cous li­fe has a res­cue ro­pe

for tho­se who ha­ve ho­pe

in re­sult it's hes mind

will he ta­ke the ro­pe and try to climb

[Gość]

Te wiersze brzmią jakbyś próbowała wykroczyć poza znaczenie słów, ale brak ci skrzydeł by wzlecieć ponad istotę tego co chcesz opisać . No sorry, ale te niektóre przejścia w wierszach brzmią jak zlepek słów pijanych ludzi rozmawiających między sobą.

[Painka]

Messiah, czepiasz sie : P