Porzucenie pasji

[Gość]

Już 8 miesięcy minęło jak porzuciłem swoją pasję fotografowania. Zastanawiam się czy jeszcze kiedyś wrócę do tego, wciąż myślę o tym by znów zacząć fotografować, ale nie wiem jak mam zacząć. Nie mam pomysłów i inspiracji, nie mam wewnętrznego natchnienia. Jestem przygnębiony i to mnie dodatkowo dołuje, przez to czuję się gorszy, wszyscy w okół mnie działają, tworzą i rozwijają się a ja stoję w miejscu. Może ktoś podpowie mi coś co nawróci mnie do tego.

[devnull]

Hehe, u mnie to samo, lustrzanka leży i się kurzy, straciłem już wszelkie pomysły a bardziej chęci, nie mam motywacji by wyjść na zdjęcia, by szukać światła, kombinować...

Dlatego w tym roku jedynie pozostaje mi odmóżdzający rower i pomachanie rękami na miejskiej/otwartej siłowni.

 

Ale minus jest taki, że fotografię cyfrową zacząłem już w 2003r, zacząłem od wręcz zabawkowych cyfrówek, dopiero w 2005 kupiłem lepszego kompakta Canona,

co było rewolucją, w 2007 pierwsza lustrzanka i przez 3 lata boom na robienie fotek, obrabianie RAW w Photoshopie itd.

Teraz to już zgliszcza, fotki wszystkim się przejadły, serwisy fotograficzne zeszły na psy i dominuje hating, jedynie czasem wrzucam na facebook jakieś

swoje stare zdjęcia, ale w dzisiejszym świecie dziecko dostaje na komunię sprzęt taki na jaki ja długo pracowałem i człowiekowi odpadają ręce,

sprzedałem 3 stałoogniskowe obiektywy, bo nie było mnie stać dłużej na nich posiadanie.

 

Zmierają we mnie te hobby

[Gość]

Brak mi inspiracji i chęci, wciąż nie wiem czy jest sens, kroczę jak niewidomy po świecie. Brakuje mi tego i tęsknie za tym, odbierałem chociaż odrobinę radości z życia w ten sposób.

 

Mój sprzęt poszedł za marny grosz, a pracowałem na niego długie lata i nadal pracuję. Podziwiam ludzi którym nawet w depresji udaje się tworzyć zdjęcia które warto oglądać. Zazdroszczę im, bo czerpią z jakiegoś źródła energię do dalszego działania, tworzenia, chłoną coraz to nowe inspiracje. Mój umysł stanął w miejscu i nie potrafi zrobić kroku do przodu, cofam się, czuje się jak w jaskini w której nie mam możliwości zapalenia jakiegokolwiek światła by ujrzeć chociaż część drogi przede mną. Upadłem i nie potrafię się podnieść, to jak kamień który przytłacza człowieka i nikt nie pomoże wydostać się spod niego.

[devnull]

A tak z ciekawości, w jakiej pracujesz branży ?

i jaki miałeś sprzęt foto co sprzedałeś ?

 

to smutne, że pomimo pracy nie czujesz momentów natchnienia,

ja po pracy w ten sposób odreagowywałem, wracałem do domu i na wieczór

kiedy zachodziło słońce robiłem najwięcej zdjęć, bo akurat wtedy jest potrzebne światło.

 

teraz brak fotografowania odzwierciedla całkowite wyjałowienie emocjonalne u mnie,

często jak ostatnio robiłem zdjęcia, robiłem to bez polotu, zero przyjemności, jedynie

przerzucałem fotki na kompa i tyle.

 

myślę że fotografowanie można porównać do np. muzyka który też stracił natchnienie,

a natchnienie jest w sumie efektem szczęścia, jego objawem.

[Gość]

Też tak miałem że po robieniu całodniowych zdjęć, wracałem wymęczony do domu siadałem przed moim laptopem na którym obrabiam zdjęcia bo nie mam innego sprzętu i to dawało mi jeszcze odrobinę siły. Dzisiaj niestety nie mam nic, nie wiem nawet co mam robić. O sprzęcie napiszę na priv.

[DamianS97]

Ja niecale 2 tygodnie temu sprzedałem moją pasję ;x Nie miałem ochoty jeździć na rowerze , a co dopiero tak jak kiedyś. Zacząłem się przejmować kontuzjami że wyląduje w szpitalu itd. skończyła się moja pasja prawdopodobnie zawdzięczam ją nerwicy :) ... były możliwości teraz już zostaje tylko komputer i ewentualne wyjście na podwórko ... ehhh

[necu90]

Nie przejmuj się tym co inni robią i mówią tylko działaj!

Nie ma co się zastanawiać. Skoro sprawia Ci to przyjemność to rozwijaj się w tym kierunku.

Ja wielokrotnie myślałem, żeby zacząć rysować i zawsze się zniechęcałem myślą ,,po co skoro i tak mi to nigdy nie będzie wychodzić"

4 tygodnie temu się zdecydowałem i powoli coś wychodzi. Bardzo żałuję, że nie zacząłem wcześniej jak miałem możliwość.

Dlatego fotografuj dalej. Inspiruj się jakimiś fajnymi dziełami, twórz własne i będzie okej :)

Szkoda czasu na zamartwianie się.