Pogłębienie objawów depresji

[nika777]

Dzis 8 dzień leków.. Wiem ze jszcze na pomoc trzeba poczekać, ale jest ze mną coraz gorzzej,,,biorę prefaxine. czy ktoś również miał takie odczucie?

[Arasha]

Właśnie z tego powodu tak się boję brać leki

 

A co konkretnie Ci się dzieje ? Można Ci jakoś pomóc ...

[ewap99]

początek brania leków jest trudny bo dochodzą objawy ubiczne czasem lęki czy nasilenie złych myśli,pocioesz się tym że to wkrótce minie i poczujesz to prawidłowe działanie leku oby jak najszybciej :)

[nika777]

Konkretnie to ogromny lęk rano przed wstaniem z łózka - chodzi o to że nie wiem co mam robić, w jakiej kolejnosci - z takich domowych czynnosci i obowiązków, ból głowy taki tępy, uczucie otępienia jakby ktoś mnie walnął jakimś młotkiem w głowę, wrażenie jakby ktoś zresetował mi mózg. Poza tym mam ogromne problemy z codziennymi czynnościami tj. wybór ubrania, pranie, prasowanie, sprzątanie, gotowanie. Jest tego niemało przy 3 dzieci i braku jakichkolwiek pomocnych osób..Dochodzi do tego udawanie przed starszymi córkami (11 i 7 lat) że wszystko jest w porządku,...

Dziś 9 dzień leków. Było troszkę inaczej - z rana wstałam z mniejszym lękiem, ale dopadło mnie po południu ..

Może to już zaczną się jakieś minimalne zmiany...

Mimo wszystko wiem, że bez leków pogrążyłabym się całkowicie.\

Czekam więc na pozytywy..

A jak jest u Was/ było - przez pierwsze dni brania leków??? Szczególnie chodzi mi o wenlafaksyne/Prefaxine

[Imipramina]

ja brałam inny, ale

w pierwszym dniu zwymiotowałam lek

do 10 dni chciało mi się cały czas wymiotować

do 3 tygodni chciało mi się spać i ledwo żyłam

później minęło i było ok

[nika777]

Dzień 10 - jest dużo gorzej niż wczoraj

[Imipramina]

daj sobie 3 tygodnie

bierzesz lek rano czy wieczorem?

może wieczorem byłoby lepiej, żeby "przespać działania niepożądane"

[nika777]

Biorę lek rano: prefaxine 75 mg 1 tabl.. Nie wiem czy mogę sama zdecydować o zmianie pory dnia skoro tak kazała mi p.doktor.Dzień 11-bez zmian (na lepsze). Ogólne rozbicie, poczucie odrealnienia, kompletny brak wiary w siebie, otumanienie w głowie. Dziś dowiedziałam się że przyjaciółka straciła pracę - będzie im b.ciężko (3 dzieci a mąż zarabia poniżej średniej). I jestem wściekła na siebie, że jestem w dużo lepszej sytuacji życiowej a znajduję sobie problemy .. Ok- wiem że depresja to choroba a nie widzimisię, ale w takich momentach wydaje mi się że powinnam sobie z nią lepiej radzić ...

[Imipramina]

ja zmieniałam porę brania leku na wieczór, bo mnie usypiał w ciągu dnia i cały czas było mi niedobrze - a tak przesypiałam skutki uboczne - możesz zapytać czy możesz tak zrobić

lekarz wiedział, że zmieniłam porę brania, teraz jest już ok i biorę rano

[ladywind]

nika777, musisz dać sobie czas z tym lekiem. U każdego rozkrecaja sie inaczej, z tego co czytam cierpisz na nerwice natrectw, więc tutaj pełne zadziałanie leków trwa nieco dłuzej. Nie rób nic na siłe, daj sobie troche czasu i luzu,to nie Ty a choroba powoduje to jak sie czujesz, nie win sie za to, zobaczysz ze wszystko wróci do normy i odzyskasz zdrowie a masz dla kogo:)

[nika777]

ladywind dzięki ! Jestem niecierpliwa - zawsze taka byłam. Wiem że muszę poczekać.. Jutro idziemy z mężem do psychologa więc moze trochę ulży.

 

-- 23 cze 2014, 22:40 --

 

Dzień 13 minął. Ufff!!! Jest nadal b.źle! Dziś dzwoniłam do p.doktor żeby powiedzieć jej o moich nasilonych porannych , właściwie całodniowych lękach, panice. Decyzja jest taka - w południe dokładamy 1 tabl. 75 mg, ew. dopisze mi coś uspokajającego. Boję się że to mnie zbyt otumani..Już sama nie wiem co gorsze..

Psycholog też dziś był - z mężem - on też jest b.nerwowy - ostatnio wiele rzeczy nam się pokomplikowało. Długa droga przed nami........