ile masz bliskich osób?

[marimorena]

Nachodzą mnie mroczne myśli bo zdałam sobie sprawę że nagle grono moich przyjaciół skurczyło się do jednej osoby. Jest jeszcze kilka dalszych ale to też się wykrusza i nikomu nie mogę powiedzieć co siedzi mi w głowie. Nie potrafię też ani nie mam za bardzo możliwości nawiązywania nowych kontaktów, nowej przyjaźni czy związku w ogóle sobie nie wyobrażam. Nie jest mi bardzo źle samej ze sobą ale wciąż atakują mnie paranoiczne myśli że zaraz zostanę całkiem sama do końca życia. Działa tu też presja społeczna bo wydaje mi się że wszyscy wokół mają mnóstwo znajomych i tylko ja jestem na innej orbicie.

Ile wy macie bliskich osób? Jak radzić sobie z tym strachem?

[piti_88]

Coś Ci powiem.

 

W czasie liceum miałem dziesiątki jak nie setki znajomych i kilku "przyjaciół".

Grałem w teatrze, zespole muzycznym i byłem przewodniczącym szkoły.

 

Po liceum zostało może 10 osób, z którymi miałem jakikolwiek kontakt.

Dzisiaj, z liceum nie został nikt.

Przyjaciela nie mam ani jednego.

Bliskich znajomych może dwóch.

Tyle.

 

Nie liczy się ilość a jakość.

[mark123]

Liczba przyjaciół oraz kolegów/koleżanek w moim dotychczasowym życiu - zero.

Liczba osób, na które mogę liczyć w problemach życiowych - określiłbym jako półtora.

Liczba osób, na które mogę liczyć w sprawach problemów z psychiką - zero.

[jasaw]

3 - Mąż, Siostra, Znajoma

 

marimorena, nie obawiaj się, nie jesteś na innej orbicie...wcale nie wszyscy i nie mnóstwo znajomych mają wokół siebie.

[cyklopka]

Człowiek się naoglądał filmów/seriali, gdzie paczka przyjaciół na przemian rozwiązuje i robi sobie kłopoty. W prawdziwym życiu tak nie jest.

 

Do najbliższej rodziny zaliczam 3 osoby.

 

Przyjaciółki, której mogłabym powiedzieć o wszystkim i która mogłaby mi pomóc nie posiadam. Znajomych i krewnych, którym nie mogę wszystkiego powiedzieć i którzy nie będą mogli mi pomóc, ale coś tam sobie na mój temat mogą kminić nie wiedząc wszystkiego, oceniać mnie swoją miarą i dawać idiotyczne rady nie potrzebuję. Nie mam zdolności w kierunku budowania pozytywnego wizerunku swojej osoby w oczach ludzi, na których mi z wzajemnością nie zależy.

 

Spaliłam za sobą wszystkie mosty, została mi wiara, że przyjaciół można spotkać w każdym wieku i w każdych okolicznościach.

[marimorena]

dzięki za odpowiedzi

cyklopka, jak się z tym czujesz tak na codzień? bo ja nie umiem sobie radzić ze strachem jaki to wywołuje

też myślę że jest jeszcze szansa kogoś spotkać ale chyba jestem zbyt zamknięta żeby to nawet zauważyć

[Gość]

marimorena, Ja też sobie nie wyobrażam zawierania nowych znajomości...nie chcę nawet. Moje bliskie osoby to mój chłopak, moja mama i moja przyjaciółka. Łączą mnie z nimi szczególne więzi.

[Łapa]

Mam całą, sporą najbliższą rodzinę, która jest mi bliska.

Prócz tego mam czterech naprawdę bliskich przyjaciół.

I to zasadniczo jest tyle, ale nie odczuwałem potrzeby większej ilości ludzi.

[wiejskifilozof]

Kilka osób się znajdzie.

[fobik90]

Tyle co ty - jedną koleżankę. Reszta to znajomości na zasadzie "cześć" na ulicy.

Ludzie chyba mnie nie lubią.

Nie wiem czy bym chciała mieć znajomych, może i tak...zazdroszczę ludziom, którzy mają paczki znajomych - po 6- 10 osób - widać, że się dogadują i im fajnie ze sobą.

[cyklopka]

marimorena, do tak radykalnych wniosków doszłam przedwczoraj, tak że jeszcze nie wiem.

Natomiast już od paru lat było tak, że np. nie mogłam problemu w związku przegadać z kumpelą jak baba babie, tylko musiałam się męczyć sama i dusić to w sobie. Uczucie zmęczenia i rozczarowania. Ale strachu raczej nie.

 

Moim głównym problemem było to, że 1) przyjaciółka z dzieciństwa przestała się ze mną kontaktować - prawdopodobnie chciała się odciąć od chorych wspomnień z domu i ja też poleciałam jako część tego (byłyśmy też sąsiadkami); 2) musiałam powtarzać rok i straciłam kontakt z grupą, z którą się zgraliśmy na początku. Potem już nic się nie układało, tylko znajomości, których teraz żałuję.

 

Jasne, brakuje mi mocniejszych więzi, ale w dzieciństwie nauczyłam się "bawić sama".

[marimorena]

też potrafię bawić się sama zwłaszcza że jestem jedynaczką, ale mam poczucie straty.

duży problem mam z tym że na studiach mam zamkniętą grupę z którą nie bardzo się dogaduje, mam inne zainteresowania niż ktokolwiek na tych studiach i jest kiepsko. nie potrafię się przystosować tak o.

[fox mulder]

Dwie bliskie, ale żadnej nie mogę się zwierzyć.

Kiedyś mnóstwo znajomych "do kielicha", zaczęły się problemy, skończyły mnie imprezy, zmęczyła większość kontaktów.

 

 

[Nihil6]

7000000000- wszystkich Was kocham

[Arhol]

Tym którym ufam szczególnie/w pełni - 0

Dobrych funfli - 2.

randomy - ileś tam.

anyway szau nima,ale nobody cares, daje się rade samemu.

[mangiferaindica]

0.

[Gość]

0.

To bardzo niewiele.

3, w tym jedna której mogę na co dzień dotknąć, i z którą czuję się w pełni swobodnie.

[Gość]

Zadnej

[marimorena]

mangiferaindica, Variable, to w jakiś sposób wasza decyzja? jak myślicie, jak będzie dalej?

[Abbey]

okrągłe, puste, wielkie zero

[ala1983]

1.

moja terapeutka

[Gość]

kotkę.

[marimorena]

Haissem, oo, to ja aż dwa koty [:

[amelia83]

wow 12 osób naliczyłam plus 2 psiaki :)

[elo]

z kotem bedzie 6 chociaz nie wiem czy tu o taka bliskosc chodzi jak mysle : p