Gdzie pracujecie?

[Miss Presley]

Ogółem interesuje mnie całe Wasze doświadczenie zawodowe począwszy od marzenia o byciu x w dzieciństwie po to czy jesteście zadowoleni z tego czym obecnie się zajmujecie. Jestem w drugiej klasie liceum i znaczny procent moich rówieśników jest już ukierunkowany na konkretny zawód- mi to chyba nie grozi.

[Pieprz]

sprzedaję staniki i lubię swoją pracę

[macieywwa]

za malolata bardzo chciałem byc księdzem ale wtedy jeszcze nie interesowałem sie kobietami tak wiec zycie szybko zweryfikowało moje marzenie o byciu klecha...wyladowałem w macu i skladam kanapki

[Alien81]

Ja niedawno zacząłem pracować w browarze. Zatrudniono mnie w charakterze degustatora

[mark123]

W wieku 11-12 lat marzyłem, by w przyszłości zostać naukowcem badającym zjawiska pogodowe; później, by być w przyszłości informatykiem, programistą; później zacząłem myśleć, że tylko praca naukowca badającego zjawiska pogodowe lub zjawiska w kosmosie lub zjawiska kwantowe byłaby dla mnie interesująca, ale wiedziałem, że nie mam szans na taką pracę; no a później to mi się coraz bardziej nic nie chciało, zaczęło też do mnie docierać, że tak naprawdę nie nadaję się do żadnej pracy. Obecnie jestem na stażu związanym z informatyką, nie jestem zadowolony. Raczej nie istnieje zawód, w którym pracując, byłbym zadowolony.

[carlosbueno]

Ja zawsze pracowałem jako pracownik fizyczny i to tzw niewykwalifikowany z moim upośledzeniem umysłowym do innych prac się nie nadaję a i w tych gdy pracowałem np za granicą miałem problemy bo se nie radziłem. W obecnej jakoś se radzę ale to skrajnie prosta praca której nie można zepsuć i nie wymaga sprawności manualnej która jest moją największą bolączką. No i ważne żeby praca była możliwie mało stresująca, z normalnym przełożonym i niezbyt odpowiedzialna bo te 3 rzeczy są dla mnie najważniejsze abym mógł wytrzymać dłużej w jakiejś pracy.

 

Marzenia to ja miałem ale zupełnie nierealne np zostać znanym rockmanem, albo sportowcem ale ani chęci ani talentu do tego nie przejawiałem.

[Gość]

Gdy miałam 12 lat chciałam zostać psychologiem. To bardzo długo się utrzymywało, przez całe LO, ale choroba pokrzyzowała mi plany. Teraz marzę by zostać dziennikarką, napisać książkę autobiograficzną, wydać wiersze.

[carlosbueno]

mark123, pracujesz jako informatyk czy coś podobnego a jeszcze uważasz się za głąba . I tak jesteś w 100 razy lepszej sytuacji niż ja, ja jestem komputerowym laikiem i w dodatku dużo starszym niż Ty a doświadczanie w pracy ubogie, mało ciekawe i bez jakichkolwiek przydatnych umiejętności. Pewnie mam jedno z najgorszych cv 34- latków w Polsce i tylko pijaczki pijące od młodego wieku mogą ze mną konkurować.

[mark123]

mark123, pracujesz jako informatyk czy coś podobnego a jeszcze uważasz się za głąba . I tak jesteś w 100 razy lepszej sytuacji niż ja, ja jestem komputerowym laikiem i w dodatku dużo starszym niż Ty a doświadczanie w pracy ubogie, mało ciekawe i bez jakichkolwiek przydatnych umiejętności. Pewnie mam jedno z najgorszych cv 34- latków w Polsce i tylko pijaczki pijące od młodego wieku mogą ze mną konkurować.

Jestem na stażu, który wymaga bardzo małych umiejętności informatycznych. A głąbem jestem i każdy, kto by mnie dobrze znał, potwierdziłby to. Chyba każdy, kto studiował informatykę, jest w niej lepszy ode mnie.

Edytowane 11 Kwietnia 2014 przez Gość

[EmInQu]

Zawsze moim największym marzeniem było zostać łowcą tornad. Skończyłam wśród przestępców, wiatraków i ukraińskich najemników.

[uzytkownik1526944773]

Od wielu lat własna działalność. Uwielbiam to co robię, także jestem spełniony pod tym względem.

[vifi]

Pracuję jako programista. Od dziecka chciałem zostać informatykiem, potem naukowcem (teoria obliczeń, liczb itp.), ale choroba nie dała mi tam dojść (i tak nie wiem czy bym doszedł) i zabrała dużo przyjemności z tego, czym się zajmuję. Mimo wszystko lubię swoją pracę.

[kupmitrumne]

Od dziecka chciałam być od modelki , po księżniczkę , kończąc na żonie . Od kilku lat jestem kosmetyczką , a póki co największym marzeniem jest mieć swój gabinet medycyny estetycznej i spełnić się w tym co kocham , może kiedyś się spełni

[carlosbueno]

Tak tu sami programisci, biznesmeni tylko ja prosty fizol pół niewolnik z oficjalną stawką 728 zł za miesiąc. no ale za zaniechania, lenistwo i wrodzony brak jakichkolwiek zdolności trzeba płacić.

[Difane]

Jak to gdzie? Nigdzie.

[mark123]

Ja nawet z odkręcaniem i przykręcaniem śrubek w komputerze mam trochę problem.

[Difane]

Ja uwielbiam kręcić śrubkami, więc jakbyś mieszkał gdzieś w Trójmieście albo okolicach to możesz zadzwonić po pomoc, raz dwa się tym zajmę. Pomoc oferuję niemal całkowicie za darmo (tj. trzeba by pokryć koszt dojazdu). :)

[kupmitrumne]

ja też lubię , skręcać meble z Ikeii , wymieniać uszczelki , przybijać gwoździe , wymieniać krany

[carlosbueno]

ja mam 2 lewe ręce kiedyś mi na stażu dano biurko do skręcania to nie dość że w 8 h nie potrafiłem tego zrobić to połamałem elementy i później po mnie i tak wszystko na nowo trzeba było składać. Ja potrafię tylko rozwalać nawet się zawodowo tym zajmowałem bo robiłem przy rozbiórkach ale tez mi dawano takie rzeczy żebym nie spieprzył i się nie zabił przy okazji.

[Łapa]

Prowadzę własny biznes i czuję, że to jest to co zawsze chciałem robić.

[macieywwa]

Tak tu sami programisci, biznesmeni tylko ja prosty fizol pół niewolnik z oficjalną stawką 728 zł za miesiąc. no ale za zaniechania, lenistwo i wrodzony brak jakichkolwiek zdolności trzeba płacić.

728 pln to chyba na pół etatu tyrasz..

[Pieprz]

Tak tu sami programisci, biznesmeni tylko ja prosty fizol pół niewolnik z oficjalną stawką 728 zł za miesiąc. no ale za zaniechania, lenistwo i wrodzony brak jakichkolwiek zdolności trzeba płacić.

przecież nie chcesz mieć pracy z jakąkolwiek odpowiedzialnością to co się dziwisz.

[Lenka30]

Carlosbueno ja gdy pierwszy raz zetknęłam się z twoimi wypowiedziami na forum byłam pewna, że jesteś scenarzystą, że piszesz komedie!!! Tu nie trzeba specjalnych zdolności manualnych, ani tej...siły fizycznej. W pracy fizycznej pewnie zawsze będą ci słabo płacić, skoro jesteś leniwy;-) Dziwne, każdy twój post utwierdza mnie w przekonaniu, że minąłeś się z powołaniem. A i kwestia odpowiedzialności - wiesz wolność słowa- niewielka.

 

Kasiątko! Z psychologii zrezygnowałaś? Pamiętam twoją twarz, ze zdjęć i myślę, że nawet twoja uroda przemawia za tym pomysłem. Twoje oczy budzą zaufanie, nie widać w nich ani odrobiny zła. To unikalne.

 

Ja od dziecka chciałam pisać i malować, chciałam w ten sposób uszczęśliwić wszystkie inne dzieci, dać im ten świat, za który ja byłam wdzięczna pisarzom i rysownikom, malarzom. Ten bezpieczny schron. Nigdy nie miałam planu B.

 

Jak pokonam nerwicę nie pogardzę posadą Supermana czy Pollyanny.

[Gość]

Lenka30, dziękuje, ale nie podeszłam nawet do matury bo miałam indywidualny tok nauczania, nic się nie uczyłam i tak bym oblała.

Teraz planuję podejść do matury za rok, ale nie wiem co z tego wyjdzie. A dalej? nie wiem, ale marzy mi się mgr przed nazwiskiem, tak dla własnej satysfakcji, że nie jestem aż tak głupia.

 

Co do pracy to po ostatnich wydarzeniach nie szukam i póki się nie pozbieram po traumie to tak będzie lepiej. Z czego żyć mam bo mam rentę, więc nie mam takiej presji.

 

-- 12 kwi 2014, 01:32 --

 

A byłam na stażu w biurze reklamy i chwytam się różnych zajęć w formie wolontariatu typu pisanie tekstów by zdobyć doświadczenie. Opiekowałam też się dwójką dzieci w wieku 5 i 8 lat. Podsumowując to w każdej pracy przede wszystkim lęki i niska samoocena mi przeszkadzały.

[wiejskifilozof]

Jestem na rencie socjalnej.