Chęć ucieczki

[murphy]

Czy ktoś z was doświadczył chęci ucieczki? Nie chodzi mi tu o psychiczne odrealnienie się, lecz o fizyczne przemieszczenie. Od jakiegoś czasu towarzyszy mi coś takiego. Chciałbym odwiedzić kilka ważnych dla mnie miejsc i ucieć daleko. Jakby przewiać to co siedzi mi głowie, przewiać w ogóle swoją osobę. Możliwe, że chodzi o jakąś cywilizowaną, jak kolwiek to brzmi, formę samobójstwa.

Miał ktoś coś takiego w głowie?

[Gość]

Według mnie za dużo o tym myślisz i robisz z igły widły.

A przewiać to możesz w taki myślący sposób. Nie myśl o tym, tylko o czymś innym..

[iskier]

A co cię przytłacza na miejscu zamieszkania? Ludzie? Nadmiar obowiązków? Okolica? Może nie rozumiesz się z bliskimi? Spotykasz nieodpowiednie osoby? Zajmujesz się w życiu czymś co nie sprawia ci frajdy? Za mało napisałeś o sobie...

[Dusiorek]

Każdy z nas chyba kiedyś myślał o ucieczce, ale jak się ucieka od problemów, to one nas zawsze dogonią, więc nie warto

[piterotr]

Zawsze jest fajnie sie czasem odchamić. Byle nie popaść w skrajność.

[iskier]

Ale ucieczka ma uzasadnienie. Może w głębi duszy chce poznać innych ludzi? Doświadczać czegoś nowego? Dlatego ciekawi mnie czy chodzi mu o spalenie mostów i dlaczego jeśli tak jest?

[piterotr]

A to już dwie różne sprawy. Ucieczka przed samym sobą i problemami, a chęć poznawania świata i przeżywanie przygód. Chyba, że jedno się łączy z drugim ale przed samym sobą nie ucieknie..

[murphy]

Może palenie mostów to trochę niezbyt dobre określenie kiedy ich jeszcze nikt nie wybudował, ale chodzi mi mniej więcej o tego typu podejście. Jednak jeżeli by jakieś były to wcale nie chciałbym ich palić, po prostu wynieść się z dala od ram i schematów narzuconych pośród dużych skupisk ludzkich, w cywilizacji.

Jestem niewypałem społecznym i dlatego chce ucieć od momentu kiedy schemat wykona na mnie werdykt, a sama cywilizacja uzna się przysłowiowym "dziwakiem".

[Gość]

Może palenie mostów to trochę niezbyt dobre określenie kiedy ich jeszcze nikt nie wybudował, ale chodzi mi mniej więcej o tego typu podejście. Jednak jeżeli by jakieś były to wcale nie chciałbym ich palić, po prostu wynieść się z dala od ram i schematów narzuconych pośród dużych skupisk ludzkich, w cywilizacji.

Jestem niewypałem społecznym i dlatego chce ucieć od momentu kiedy schemat wykona na mnie werdykt, a sama cywilizacja uzna się przysłowiowym "dziwakiem".

 

"tutaj" jesteś dziwakiem, a "tam" gdzie chcesz ucieć widzisz swoją szansę na akceptację?

Dosyć ryzykowne posunięcie. Zmiany bym zaczęła od siebie. Zbuduj jakiś most, wcześniej pracując nad swoim "brzegiem".

[murphy]

volterum, piasek, morze... nie mają humorów:).

[sidney]

A może góry?

Ja często mam ochotę uciec. Zdala od problemów, obowiązków. Oderwać się od wszystkiego i nabrać siły.

Jak jeszcze miałam możliwość 'uciekałam' w Bieszczady. Cisza, spokój, dzikość. Wietrzyłam się i ładowałam akumulatory.

Także zapraszam na podkarpacie

[MalaMi1001]

Ja uciekłam jakiś czas temu i to było dla mnie jak zbawienie. Po całym dniu uczestniczenia w życiu społecznym, w którym muszę zmagać ze swoją innością i samotnictwem wracam do domu i czuję, że to moje miejsce na ziemi, gdzie jest taki błogi spokój. Mam coś swojego. Coś co dzieje się w tych 4 ścianach i jest tylko moje. Polecam.

[kupmitrumne]

Czasami też się łapę nad myślami nad ucieczką , chociaż na chwile , zebrać myśli , poukładać wszystko w głowie i wrócić , ale nie mam gdzie.

[Gość]

Planuje ucieczkę na marsa z motyką.

[bei]

Czy ktoś z was doświadczył chęci ucieczki?

 

Jasne, z tym ze u mnie to trochę tak jakby trochę mało realne i tak naprawdę wcale nie wiem czy tego chcę.

Wiem za to, że na pewno chce się wyprowadzić z domu jak tylko dam radę, ale na to też chyba muszę się jeszcze przygotować, jakby nie było rodzina jednak samą obecnością "motywuje" mnie to tego żeby przynajmniej udawać że jest jako tako.

[Anetolij]

Ja kiedyś planowałem ucieczkę do krainy Bogów na ośmiokopytnym ogierze z mieczem w jednym ręku i rogiem z miodem w drugim by pędzić ponad śnieżnymi wzgórzami.

[SmokingCat]

Często myślę o ucieczce, ale to takie moje marzenie-gdybanie. Od siebie i tak nie ucieknę, a szkoda