Czy też rozmawiacie z osobami w głowie?

[zaczarowana]

Macie czasem tak, że prowadzicie rozmowę z ludźmi, którzy są w głowie, niby realnie ale jednak jakby w wyobrażeniu, trudno to opisać to takie realne ale jednak sztuczne.

[Sorrow]

Macie czasem tak, że prowadzicie rozmowę z ludźmi, którzy są w głowie, niby realnie ale jednak jakby w wyobrażeniu, trudno to opisać to takie realne ale jednak sztuczne.

Tzn. np. kontynuując w głowie jakieś dyskusje z napotkanymi w realu ludźmi?

[zaczarowana]

czasem z napotkanymi, czasem z takimi, których się jeszcze nie spotkało. Różne dialogi, różni ludzie, różne sytuacje, u mnie zawsze prowadzą one do tego, że jestem upodlona.

[Gość]

Macie czasem tak, że prowadzicie rozmowę z ludźmi, którzy są w głowie, niby realnie ale jednak jakby w wyobrażeniu, trudno to opisać to takie realne ale jednak sztuczne.

Mam tak, nawet w wersji de lux.

[zaczarowana]

często odczuwam w ich trakcie strach, pocę się, trzęsę, jak się zaczną, to nie chcą się skończyć

 

-- 12 sty 2014, 17:16 --

 

Marcin20.04, co to znaczy w wersji de lux?

[Candy14]

różni ludzie, różne sytuacje, u mnie zawsze prowadzą one do tego, że jestem upodlona.

to twoj wewnetrzny krytyk tworzy fantazje gdzie inni cie gnoja

[Gość]

 

Marcin20.04, co to znaczy w wersji de lux?

Wersja de lux, czyli że nawet widzę nieistniejących rozmówców.

[zaczarowana]

ja też widzę i to całkiem dobrze i bardzo realnie, tylko, że wiem, że oni są w mojej głowie, nie ma ich w pokoju, w głowie są, nie przed oczami. Niby wiem, że przed sobą mam cztery ściany ale jednocześnie widzę te osoby, a jak zamknę oczy to już w ogóle ich widzę.

[Gość]

ja też widzę i to całkiem dobrze i bardzo realnie, tylko, że wiem, że oni są w mojej głowie, nie ma ich w pokoju, w głowie są, nie przed oczami. Niby wiem, że przed sobą mam cztery ściany ale jednocześnie widzę te osoby, a jak zamknę oczy to już w ogóle ich widzę.

Mi to podchodzi bardziej pod schizofrenię, a nie pod nerwicę lękową.

[Gość]

ja też widzę i to całkiem dobrze i bardzo realnie, tylko, że wiem, że oni są w mojej głowie, nie ma ich w pokoju, w głowie są, nie przed oczami. Niby wiem, że przed sobą mam cztery ściany ale jednocześnie widzę te osoby, a jak zamknę oczy to już w ogóle ich widzę.

Mi to podchodzi bardziej pod schizofrenię, a nie pod nerwicę lękową.

Mnie też się tak wydaje.

[zaczarowana]

Nikt mi nigdy nie mówił, że się jakoś nie tak zachowuje. Czasem co prawda te myśli sprawiają, że odpływam i nie wiem co się dzieje w realu, przez co często pytam o krótkie powtórki ale tak generalnie to ja nad nimi panuje, często jak muszę to je wyrzucam, najczęściej przychodzą ale w porę reaguję i znów mam chwilę spokoju, czuję też, że coś tam w moim środku mówi mi żebym się zabiła, napiera ale ja się temu nie poddaje, też to wyrzucam, przychodzi i wyrzucam, często daje mi to na jakiś czas spokój, czasem kilka minut, czasem kilkanaście, zwykle jak jestem czymś zajęta to mniej tych myśli przychodzi, a nawet jak przychodzą to je szybko blokuję.

[alicja_31]

hmmm, no ja też codziennie prowadzę dialogi, w środku, w Ali Najczęściej jak jadę samochodem, jestem sama i odpływam, opowiadam wtedy o swoich uczuciach, pragnieniach, tym co mnie spotkało...zazwyczaj opowiadam 1 osobie. Uważacie, że to nie jest normalne czy wszyscy tak mają?

[Candy14]

alicja_31, dla mnie to co piszesz jest nomalne

[PJT]

...

[zaczarowana]

PJT,

[alicja_31]

alicja_31, dla mnie to co piszesz jest nomalne

 

też tak miewasz?

[true]

ja to mowie - ze czasem trzeba z kims madrym pogadac

[mark123]

Rozmawiam, czasem jednostronnie, czasem obustronnie.

[Mafju88]

To jest normalne i wiele ludzi tak ma. Fantazje o rozmowie z kimś nie są niczym dziwnym i one coś wyrażają, na ogół pragnienia, stan ducha. To nie schozofremia bo w tej chorobie nie byłabyś świadoma, że to wymyśleni rozmówcy. Bardziej myślałabyś, że rozmawiasz z nimi naprawdę. W leczeniu schizofremii chodzi o nabranie krytycyzmu do swoich objawów, czyli żeby człowiek wiedział, że to co go spotyka to objaw choroby a nie realność. Objawy nie zawsze się daje usunąć.

[1234qwerty]

Mafju88,

To nie schozofremia

W leczeniu schizofremii

 

Popraw to, proszę, bo razi

 

 

A co do tematu, to ja też tak rozmawiam :)

[Majkel86]

Ja często jak jestem sam to gadam do siebie na głos ale żeby z kimś to mi sie nie zdarzyło

[kebek94]

Jak byłam mniejsza to sobie wymyśliłam przyjaciela

który dowarzyszył mi aż do 2 kl podstawówki

teraz jakoś tak nie mam .

jedynie czasem zadaje pytanie Bogu..

[zaczarowana]

Jak byłam mniejsza to sobie wymyśliłam przyjaciela

który dowarzyszył mi aż do 2 kl podstawówki

teraz jakoś tak nie mam .

jedynie czasem zadaje pytanie Bogu..

 

U mnie takie coś właśnie rozpoczęło się już od dziecka, zawsze potrafiłam idealnie z

wizualizować sobie sytuację, czy rozmowę, właściwie nie pamiętam innego stanu. Zawsze to mi w pewien sposób przeszkadzało i walczyłam z tym. Zawsze tych ludzi widziałam, wiedziałam, że są w mojej głowie.