W jakim miejscu czujecie się bezpieczni?

[Róża]

Każdy z nas szuka jakiegoś azylu w chwilach zwątpienia.Czy macie jakieś swoje ulubione miejsce,gdzie czujecie się odizolowani od świata,wyciszeni i bezpieczni?Moim miejscem jest łazienka,a ściślej mówiąc-dywanik koło wanny Gdy już wszystko mnie przerasta,a świat bombarduje mnie swoim hałasem,albo gdy jest mi beznadziejnie źle-ląduję na dywaniku,siadam w kucki,obejmuję kolana rękami,zamykam oczy i udaję,że mnie nie ma .A jak jest z wami?

[331ania]

Ja osobiście jeszcze takiego miejsca nie mam i tak naprawdę nigdy nie miałam,lęki nie pozwalają mi przeżyć całkowitego poczucia bezpieczeństwa w żadnym miejscu,no może jedynie u Mamy-ale to też tylko wtedy gdy jest w domu:(to jedyne co tak naprawdę mnie trapi...nigdy nie będę miała takiego azylu i wiem że to już się nie zmieni:(

[justys]

Moim azylem jest moj pokoj kiedy mam juz wszystkiego dosc to wlasnie tam uciekam.Tam czuje sie bezpieczna

[IceMan]

Wchodzę do pokoju, zamykam drzwi, włączam komputer, zakładam słuchawki, do tego muzyka: to mój azyl.

[kasztan]

no mooj pokój leżenie na podłodze i sufitowanie czasami ide do lasu z psem ale to tylko w tygodniu jak wiem że nie spotkam tam zawielu ludzi... psycholog powiedziała mi że mam lekką deprewsyjke przedmaturalna ale to się zaczęło już wcześniej praktycznie od 1 gimnazjum najpierw jakies utarczywe mycie rąk sparwdzanie spakowanych książek po 1000 razy problemy ze spowiedzią i wiarą w sensie że natręctwa myślowe a w drugiej liceum to już łapałem wały na tydzień dwa tygodnie zamooły a ostatnio to już przerastam samego siebie biorę co popadnie alkohol drugi i strasznie sie czymś niekeidy denerwuję i oczywiście mam doooły... chciałem podkreslic ze do 18 roku zycia nie miałem najmniejszego kontaktu z toksycznymi rozweselaczami byłem abstynentem i prowadziłem zdrowy tryb życia, dusząc moje problemy wewnątrz...!!

[ashley]

ja tak w pelni bezpiecznie czuję się w moim domq :)

[Mona75]

Zakopuję się w łóżku pod kołdrą, słuchawki na uszach. Uciekam w swój świat, zupełnie jak dzieci autystyczne

[Justynka]

Czuję się bezpiecznie w domu, ale najlepiej sama w swoim pokoju, ostatnio w internecie, ale to raczej wyobrażone, pozorne bezpieczeństwo (na pewno ). Czułabym się bezpiecznie w...........ramionach osoby, która daje poczucie bezpieczeństwa

[justys]

Ja czuje sie jeszcze bezpiecznie w ramionach mojego chlopaka.To chyba dlatego tak lubie sie do niego przytulac

[Mizer]

bezpiecznie?

w domu.

to jest absolut bezpiecz.

 

potem miejsce, gdzie raz na długi czas łapie mnie trząs:

wszystko oprócz szkoły.

 

Osoba gwarantująca absolut bezpieczeństwa:

1.moja siostra

2.moja mama

 

Osoby drugoplanowe: reszta domowej rodziny, dwie przyjaciółki.

 

Trzecioplanowe: reszta znajomych.

 

W zasadzie pieprzy mi się we łbie jak rozmawiam z ludźmi, którzy wyrządzili mi krzywdę kiedyś.

I jak włącza mi się: podejżliwy- jestem uczulona na zdradę, nie nawidzę jak coś się dzieje za moimi plecami. Jak coś takiego zaczyna się dziać, to każdego człowieka bez wyjątku zaczynam osądzać o zdradę- wiecie o jaką chodzi- taką, że ja się nie spodziewam, a ktoś rujnuje mi wszystko i zaczepia na ulicy, wyzywa, że widzi mi wymalowane na twarzy wszystkie myśli i uczucia, horror.

 

Niemożliwe to jest.

Całe szczęście, że sobie to uświadomiłam.

 

Aha- bezpieczeństwo zazwyczaj ma gwarant, jeżeli jest ze mną osoba jakaś z wyżej wymienionych. Daje mi poczucie stabilizacji w myślach i jest szczera.

[Zorki]

Ja to chyba jestem takie zwierzątko terytorialne, które każdą zajętą przestrzeń może uznać za swoją.

 

Jeśli jestem w swoim pokoju - to jest mój, jeśli rozłożę bety w pokoju hotelowym - jest mój, jeśli rozrzuce swoje długopisy na biurku w pracy - jest moje i do każdego z tych miejsc mogę się wycofać i każdą ingerencje w nie uważam za atak.

 

Chyba azyl mam w każdym miejscu, które zdąrzę obsikać

[Kornel Lone]

W moim domu, za antywłamaniowymi drzwiami z dwoma kotami, gdzie nikogo oprócz nas nie ma = jest dobrze! :-)

[maiev]

może to dziwne - ale w parku (takim jednym określonym). Siedzę tam sobie, jest szalenie zielono i jest spokój. I nie ma przewaznie żywego ducha. Ale że do parku mam za daleko to mam drugie miejsce - taki zakątek w ogrodzie - koło ogniska. Tam tez jest super. Oba miejsca sprawdzają się tylko gdy jest ciepło. - niestety

[Mizer]

ja tam w zime latałam na swoją łąkę.

[gusia]

w domku

[Gość]

Ja bezpiecznie czuję się oczywiście w domu, a także w łóżku pod moją kołderką .

[atrucha]

Nie będę oryginalna.. W domu.

[Gość]

Od kiedy zdarza mi się źle spać, moje łóżko już nie wydaje mi się takim idealnym miejscem.

 

Nadal szukam swojego miejsca (jednego w myślach, a jednego fizycznego), gdzie mogłabym sobie uciekać w trudnych chwilach.

 

Im dłużej o tym myślę, tym bardziej wydaje mi się, że na prawdę dobrze czuję się w instytucie między tablicą ogłoszeń a sekretariatem. Utwierdza mnie to w przekonaniu, że jestem potrzebna ludziom z roku, jak również, że nikt mnie ze studiów nie wyrzuca...

 

Poza tym bardzo dobre jest każde miejsce, gdzie można się zwinąć w kulkę. Problem w tym, że mało gdzie można...

Edytowane 15 Października 2007 przez Gość

[pfompfel]

Moje poczucie bezpieczeństwa ogranicza się do ramion ukochanego... i dobrze, że chociaż to

[whisky_bottle]

w swoim pokoju, w swoim łóżku, pod swoją kołdrą

[Madzik13]

Ja najlepiej czuje sie w domu.

[little_Nadia]

Czuję się bezpiecznie w jednym mieście daleko stąd, gdzie nikt mnie nie zna. Jestem całkowicie anonimowa i to mi się podoba. Czuję się też bezpieczna w łóżku pod kołderką. Gdy jest źle, tam się zakopuję.

[Gość]

Little_Nadia ja mam podobnie. We Wrocławiu (niedaleko mojej Oławy) czuję się bezpiecznie, bo nikt mnie nie zna i jestem anonimowy.

[Bubasek]

Wchodzę do pokoju, zamykam drzwi, włączam komputer, zakładam słuchawki, do tego muzyka: to mój azyl.

 

i znów Cię cytuję... :)

 

 

mój pokój....moje cztery bezpieczne kąty....to jest to....

 

 

jak do tego dochodzi muzyka.....wtedy czuję się safe

[samotniczka]

Najlepiej czuję się w:

-moim własnym łóżku

-czasem w kinie gdy grają cudowny film

-w ramionach mojego (niestety tylko) kolegi Ale on o tym nie wie