Zimny jak głaz. Pozbawiony uczuć. Co dalej ?

[noengulf]

Nie ma chyba bardziej odpowiedniego działu do założenia tego tematu. A więc witam wszystkich.

 

Mam 27 lat, mieszkam we Wrocławiu, mam wspaniałą rodzinę i grono przyjaciół. Mieszkam sam, jestem facetem pracującym, generalnie wszystko jest ok - powiedzmy, że sobie radzę.

 

To tyle słowem wstępu, ale do rzeczy.

 

3 lata temu byłem w pewną dziewczyną, byliśmy ze sobą ponad rok i było tak jak być powinno, dogadywaliśmy się doskonale, sex był doskonały, wspólne plany i patrzenie w przyszłość. Nie wyszło nam niestety, ja byłem tego powodem, sam zakończyłem ten związek, z dość na tą chwilę błahych powodów, ale wtedy nie widziałem innego wyjścia. Mniejsza o to. Po zakończeniu związku bardzo chciałem do niej wrócić, poszedłem po rozum do głowy i zdałem sobie sprawę, że popełniłem błąd. Stawałem na głowie żeby dała mi jeszcze jedną szansę, niestety nie udało mi się jej przekonać i zakończyliśmy znajomość w bardzo napiętych stosunkach. Cierpiałem okrutnie - nie życzę nikomu. Minęło kilka miesięcy, ja dalej dzień i noc myślałem o niej, byłem już z inną dziewczyną ale nie umiałem się zaangażować, ot kolejna panna w moim życiu, mimo, że też była wspaniałą osobą. Przyszedł ten dzień gdzie zadzwoniła do mnie moja ex i poprosiła o spotkanie, poleciałem bez wahania. Pogadaliśmy, ona popłakała, że bardzo żałuje, że tak się stało, że chciała by cofnąć czas etc... Minął miesiąc, ja dziewczynie z którą wtedy byłem powiedziałem jak wygląda sprawa i również się rozstaliśmy - do dziś mamy świetny kontakt. Zacząłem się znowu spotykać z EX, ale niestety... nie czułem już nic, nic poza pociągiem seksualnym. Trwało to trochę, ale totalnie nie umiałem się zaangażować, więc również to skończyłem. Dziś mija rok jak jestem sam, poznaję często różne kobiety ale nie czuje nic, jestem jak kamień, nie umiem tego uczucia zmienić. Żadna mnie nie pociąga bo nie ma takiego ciała jak moja EX, która ciało miała doskonałe, żadna mnie nie zagina - bo moja ex była wyjątkowo inteligentną osobą, to mnie bardzo kręciło.

 

Po tym rozstaniu 2 lata temu, gdzie tak bardzo cierpiałem wypaliło się we mnie uczucie, jakiekolwiek uczucie, stałem się socjopatą, nie umiem kochać, zainteresować się kimś, jedyne co czuje to złość na to wszystko co się dzieje dookoła. Z Ex nadal mam kontakt, jest w kolejnym szczęśliwym związku i dobrze mi z tym, cieszę się, że jest szczęśliwa, bo ja niestety nie umiałbym jej dać nawet namiastki tego uczucia i ciepła które do niej żywiłem podczas naszego związku, była dla mnie wtedy wszystkim.

 

Nie wiem co mam z tym zrobić. Nie chce pomocy, bo nie sądzę by była mi potrzebna - gdzie tkwi problem ? Czuje się jak rzecz która nie jest zdolna do miłości, ostatnio nawet do pociągu seksualnego bo jako wzór stawiam ciało mojej EX.

[*Monika*]

noengulf, Witaj na forum!

Pozwól, że przytoczę to, co napisałeś:

Nie chce pomocy, bo nie sądzę by była mi potrzebna - gdzie tkwi problem ? Czuje się jak rzecz która nie jest zdolna do miłości, ostatnio nawet do pociągu seksualnego bo jako wzór stawiam ciało mojej EX.

Tu na forum nikt Cię nie zdiagnozuje. Ale problemy, które opisujesz mogą podlegać przepracowaniu na terapii.

Z nieświadomych dla siebie przyczyn możesz budować w związku z lękiem barierę, która nie pozwala Ci się zaangażować emocjonalnie.

Takie trudności leczy się psychoterapią.

[agonista]

Usiłuje się leczyc to fakt ale skutek tych usiłowań jest odległy i bardzo niepewny.

[*Monika*]

agonista, znowu zaczynasz swoje wywody?

[bittersweet]

noengulf, jakąś masz blokadę przed zaangażowaniem się emocjonalnym. No bo nawet jak byłeś w związku z idealną kobietą /EX/ to sam go rozbiłeś i to 2 razy. Na pewno terapia, żeby się dogrzebać przyczyny.

[Gość]

noengulf, przeczytałam post i myślę, że problem tkwi w nieprzepracowaniu rozstania. Głównie, natomiast szczegółowo:

a) idelizowanie partnerki - po rozstaniu wiadomo, zapominasz co byle zle, ale wg mnie Ty za mocno w to wsiakłeś, ciagle piszesz jaka ta Twoja była była wspaniała, ale mimo swoich plusów nie układało Wam sie, czyli koniecznie wyciagnąć wnioski, co mozna poprawić w nowym ewentualnym związku

b) obojętność, nie jesteś gotowy i nikt Ciebie nie będzie pociagal ani pod względem psychicznym ani fizycznym dopóki nie odetniesz się od przeszłości, daj sobie czas i nie myśl tyle o tym co było a skieruj swoje myśli na inne tory. Z czasem zobaczysz ze jak przestaniesz rozpamiętywać to i całkowicie będziesz miał inne podejście.

Podsumowując wszystko opiera się na jednym, na nieprzepracownym rozstaniu. Dobrze by było gdybyś trafił do psychologa.

[kanapka_z_nutellą]

A może nie spotkałeś od czasu rozstania odpowiedniej kobiety? Jak się pojawi, to z powrotem Ci się wszystko "włączy".

[agonista]

Piszę tylko jak jest .Nie ma choroby leki nie potrzebne .Terapia jak to terapia jednym pomoże innym nie pomaga .Monika czy ty chcesz przeczyc faktom?

[ekspert_abcZdrowie]

 

noengulf, problem niewątpliwie istnieje. Byłeś w ponad rocznym związku z dziewczyną, z którą świetnie się Ci układało. Mimo wszystko jednak związek się rozpadł, a Ty od tego czasu masz problem z zaangażowaniem emocjonalnym w inny związek z kobietą. Nawet powrót do eks nie wypalił, bo coś się "wypaliło", nie potrafiłeś się otworzyć uczuciowo, pozostała tylko sfera seksualna. agusiaww może mieć rację, że po prostu nie zdążyłeś "zamknąć" jednego związku i zbyt szybko chcesz wejść w kolejny, stąd bariery przed zaangażowaniem emocjonalnym. W takim przypadku trzeba by było przepracować rozstanie do końca.

 

Zastanawiam się jeszcze nad jedną kwestią, a mianowicie nad tym, że bardzo idealizujesz swoją byłą partnerkę. Każdą kobietę, z którą się spotykasz, porównujesz do swojej eks - czy dorównuje jej ciałem, atrakcyjnością fizyczną, inteligencją itp. Idealizujesz swoją byłą partnerkę, przez co na wstępie "tracą" potencjalne kandydatki do Twojego serca. Być może ma to związek z tym, że Wasz związek był Twoim pierwszym poważnym związkiem w życiu, dlatego ma dla Ciebie tak duże znaczenie? Czy Twoja eks była Twoją pierwszą poważną partnerką?

 

Nie generalizowałabym, że jesteś socjopatą niezdolnym do jakichkolwiek uczuć. W przeciwnym razie nie zastanawiałbyś się nad swoją sferą uczuciową i nie analizował swoich emocji. Myślę, że Twój problem dotyczy głównie relacji damsko-męskich. Jeżeli jesteś zdolny do empatii, reagujesz na ekspresje emocjonalne ludzi w pracy, umiesz wesprzeć znajomych/przyjaciół, to na pewno nie jesteś wyzuty z uczuć. Po prostu coś szwankuje w relacjach z kobietami i trzeba znaleźć przyczynę tych problemów.

 

[noengulf]

Dzięki za odpowiedzi. A jak "przepracować" "zamknąć" tamten etap ? Nie umiem, często o tym myślę i nawet ona mi czasami pisze że głupek ze mnie, bo bardzo mnie kochała. Ja ją niestety też. Nie była moją pierwszą poważną dziewczyną, wcześniej były 2 inne z którymi byłem po około 2 lata, z obiema mieszkałem - pierwsza odeszła sama bo nie rozumiała mojego podejścia do życia, byłem wtedy na początku studiów, miałem w głowie tylko imprezy i jazdę po bandzie (nic nigdy nie ćpałem, więc winy za moje obecne "wypalenie" nie da się zwalić na dragi). Generalnie ona z dobrego domu, córeczka lekarzy i burżujów, nie mogła uwierzyć w to, że nie mam na czynsz a do pracy nie idę, bo wolę imprezy i kolegów. Rozumiem to, ale takie uroki młodości. Obecnie a raczej od 4 - 5 lat wygląda to zupełnie inaczej. Druga odeszła bo jej nie szanowałem, wdawałem się w romanse z innymi (nie zdradziłem jej nigdy, ale nagminnie umawiałem się i widywałem z innymi) - mimo tego na swój sposób traktowałem ją poważnie. Była dobrą dziewczyną, ale miała problemy z narkotykami, z przeszłością - wiedziałem, że nie chcę z nią być na zawsze a mimo to byłem, bo była bardzo atrakcyjna (niestety nie była zbyt rozgarnięta ;P). Generalnie bywały okresy, że miałem jej dość, ale bywały też takie, że czułem do niej dużo dobrych uczuć. Odeszła bo finalnie wybrała inną drogę życia w innym mieście a ja nie umiałem się zadeklarować co z nami będzie. Tu nie ma żadnej złożoności, ona w zasadzie wiedziała, że chodzi głównie o sex. Trzecia, czyli przyczyna całego problemu to w zasadzie ideał kobiety. Czyli inteligentna, pracowita, bardzo atrakcyjna, kochająca i szczera. Fakt jest taki jak piszecie, każdą napotkaną pannę porównuję do niej. Oceniam piersi, pupę, buzię na podstawie wizji mojej EX, po chwili dociera do mnie, że do pięt jej nie dorasta i olewam temat. To jest chore, nie wiem co zrobić.

 

-- 14 paź 2012, 11:26 --

 

Dodam, że ja już nic do mojej EX nie czuję. Sympatię ot co, dobre wspomnienia. Myślałem o tym dziś, moim największym problemem jest to, że ciągle myślę, że tak wiele straciłem tracąc ją, bo co by nie mówić taka jest chyba prawda.

[ekspert_abcZdrowie]

noengulf, pytasz, jak zamknąć związek i przestać myśleć o byłej partnerce. Chyba nie ma prostej odpowiedzi. Chociaż zabrzmi to bardzo banalnie, trzeba dać sobie czas, poczekać... Może pomogą niektóre rady, o których możesz przeczytać tutaj: http://portal.abczdrowie.pl/jak-przetrwac-rozstanie.

[noengulf]

Cholernie kiepski temat. Nie czuje już pustki, żalu, bólu i rozpaczy. Serio ! To nie o to chodzi.

Problem w tym, że nie umiem zaakceptować potencjalnej partnerki, bo nie spełnia moich wymagań - porównuje ja do EX która była dla mnie ideałem. Nie wiem jak to inaczej nazwać, każda nowa kobieta jest dla mnie z góry skreślona bo nie dorasta jej do pięt i tak niestety myślę o każdej.

[groza]

Najpierw imprezowanie, korzystanie z życia, żadnych zobowiązań. W drugim związku: wybrzydzanie i spotykanie się z innymi. W trzecim: rozstałeś się przez błahostkę,

potem kolejne wyskoki - a potem nagle ciebie olśniło, że ex to był ideał

 

osiołkowi w żłoby dano - to twój problem. Przyzwyczaiłeś się do tego, że zawsze masz wielkie pole do wyboru, jedną zamienić na inną to pstryknąć palcem.

A teraz dziwisz się, że nie masz uczuć i inne takie historie - a po co uczucia, jak w razie problemu można nową znaleźć. Do rzeczy:

 

odpowiedz na takie oto pytanie, bo sobie można dywagować:

 

po powrocie do ex - czemu nie czułeś nic więcej, jakie były powody

określ konkretnie

[noengulf]

przepraszam za taką przerwę. całkowicie zapomniałem o temacie na tym forum.

dlaczego Gosza ? Naprawdę nie wiem, wiem, że to pusta odpowiedź ale była przy mnie to miałem ochotę powiedzieć jej by sobie poszła, bo czułem jakiś chory dyskomfort, jednocześnie ciesząc się, że jest znów przy mnie.

 

Nadal mam z nią kontakt, mieszka już bardzo daleko, jest zaręczona. Ale pisze do mnie często i nawet czasami zadzwoni, myślę, że ona ma podobnie, nie powie tego wprost.

 

Ja się zaczynam z tym męczyć. Poznaje nowe dziewczyny, mam obecnie bliską koleżankę która jest nawet atrakcyjna a totalnie mnie nie interesuje bo np. ma inny kolor włosów niż moja ex.

 

Co mam z tym zrobić ? Nie radzę sobie.

[ekspert_abcZdrowie]

noengulf, jeśli nie potrafisz zacząć nowego związku z tego względu, że każdą nową partnerkę porównujesz do swojej byłej dziewczyny, nie wiesz, jak to uzasadnić, to może warto pomyśleć o wizycie u psychologa? Może rozmowa ze specjalistą pomogłaby Ci uzyskać lepszy wgląd w siebie i umożliwiłaby Ci znalezienie odpowiedzi na niektóre pytania.

[Selenhe]

Nie jestem facetem, nie wiem za bardzo jak u was to wygląda w związkach, ale patrząc na swoje doświadczenia, to u mnie taka blokada powstaje, kiedy nie ufam. Odkryłam to jakiś czas temu, bo też miałam problem z zaangażowaniem się. ( W sumie problem to mam nadal, bo nadal nie ufam).Może u ciebie to też kwestia zaufania?

[rredbull]

Nie jestem facetem, nie wiem za bardzo jak u was to wygląda w związkach, ale patrząc na swoje doświadczenia, to u mnie taka blokada powstaje, kiedy nie ufam. Odkryłam to jakiś czas temu, bo też miałam problem z zaangażowaniem się. ( W sumie problem to mam nadal, bo nadal nie ufam).Może u ciebie to też kwestia zaufania?

 

Seleno bardzo trafna sugestia brak zaufania. Pozostaje jeszcze pytanie czy rzeczywiście są podstawy

do braku zaufania bo np. partner jest nieodpowiedzialny czy jest to problem zamrożonych emocji.?

[rredbull]

Nie jestem facetem, nie wiem za bardzo jak u was to wygląda w związkach, ale patrząc na swoje doświadczenia, to u mnie taka blokada powstaje, kiedy nie ufam. Odkryłam to jakiś czas temu, bo też miałam problem z zaangażowaniem się. ( W sumie problem to mam nadal, bo nadal nie ufam).Może u ciebie to też kwestia zaufania?

 

Seleno bardzo trafna sugestia brak zaufania. Pozostaje jeszcze pytanie czy rzeczywiście są podstawy

do braku zaufania bo np. partner jest nieodpowiedzialny czy jest to problem zamrożonych emocji.?