Nienawiść do samej siebie

[Gość]

thewho89, a teraz nigdzie nie chodzisz?

[thewho89]

Teraz to zwątpiłam. Od 6 lat ciągle gdzieś chodziłam, ale brak mi już energii na to. Ponadto nawet jeśli mam ochotę coś zrobić gdy tylko siebie zobaczę to jest w większości płacz i brak chęci wyjścia z domu, aby nikt takiego faceta nie zobaczył. A terapia grupowa w miejscu gdzie jestem nie zdałabym egzaminu gdyż mam problemy z wysławianiem się biegle w obcym języku.

[Gość]

thewho89, to gdzie Ty jesteś?

[tahela]

Locust,

nie wiedziałam gdzie to tutaj cię wyhaczyłam , cześc Locust.

[Gość]

tahela, Dobry wieczór (choć już druga w nocy). Jakaś sprawa do mnie?

 

Sorry za OT.

[thewho89]

Spokojnie Locust żadne oryginalne miejsce, ale wciąż angielski stwarza mi lekkie problemy. Znaczy się dogaduje się, ale w gronie osób 2+ nie potrafiłabym spokojnie myśli wyrazić, więc terapia grupowa odpada ;/

[Gość]

thewho89, na stałe tam jesteś?

[thewho89]

Tak. Stwierdziłam, że jak pojadę jak najdalej od miejsca gdzie się to zaczeło to pomoże. Marzenia ściętej głowy jak to mawiają... Chyba jeszcze gorzej jest... Ale w ramach optymistycznego akcentu żelki haribo są tańsze. Chociaż tak sobie to wynagradzam :) A tak na poważnie to dalej płacz, żal itd.

[Gość]

thewho89, no cóż. Jednak bym nie rezygnował z terapii bądź psychologa.

[tahela]

Locust, nie tak ogólnie, chciała m ci cześc powiedzieć

thewho89,

mowisz ,ze oddalone miejsce dobija jeszczebardziej, bo ja ostatnio sobie to samo wymyśliłam co ty i sama już nie wiem

[Gość]

thewho89, To jest błędne postrzeganie samej siebie ( sama o tym wiesz ) niestety trudno będzie cię przekonać , bo i tak pewnie wiesz swoje , więc tu może pomóc tylko psycholog , w końcu żaden z nas nie jest specjalistą . Taka terapia powinna zmienić twoje podejście do życia , siebie i świata

[tahela]

tylko u mnie problemem nie jest rodzina w tej chwili , ale koncepcja tez zeby daleko

[Gość]

tahela, zlot?

[tahela]

Locust,

jaki zlot, Anglia względnie Holndia, zlot to tylko pare dni

[thewho89]

Daleko od rodziny jest ciężko, ale z drugiej strony czy człowiek aż tak tęskni za domem jeśli wie, że tam czeka go tylko krytyka? Co do psychologa to na 4ego nie zdecyduje się raczej. Tutaj nawet lekarka w przychodni mnie wysyłała, bo miałam znów depresję przez to, ale nie chciałam.

 

-- 05 cze 2012, 02:25 --

 

A co do odległości wcale to nie pomaga. Chyba prędzej czy później człowiek będzie się musiał zmierzyć z problemem czy to blisko domu czy daleko.

 

-- 05 cze 2012, 02:29 --

 

W każdym bądź razie dziękuje, że podsuwacie mi pomysły. Ciągle nad tą terapią myśle, ale widzę to w ciemnych barwach.Tak sobie pomyślałam, że kiedyś przeprowadzę rozmowę z rodziną i powiem im co tak naprawdę mi przekazali, ale nie wiem czy to przyniesie jakiś efekt, bo czuję, że zacznie się od nowa, zwłaszcza, że teraz moje siostry mieszkają blisko domu. To są piękne blondynki o niebieskich oczach i figurze klepsydry, a ja pośrodku nich dostałam najbardziej wadliwe geny :)

[Gość]

thewho89, może w końcu trafisz na takiego psychologa co Ci lepiej pomoże. Sama nie dasz rady.

[tahela]

thewho89,

tylko,że ja bym chciał wiem co ,alle z drugiej strony jak lek...,

ja ma troche inny problem od Twojego,ale zachowuje sie jakbym chciała uciec a jak uciekne od własnej głowy, no i sie popłakałm

[thewho89]

Tak, ale czasami mam wrażenie, że psycholog mi nic nie pomoże. W sumie już w wieku 10 lat byłam swoim własnym psychologiem, a tych 3 na których trafiłam powiedzmy, że mi pomogło na tyle, że przestałam mieć jakieś chore myśli samobójcze. Natomiast śmiem wątpić, że następny pomoże. Wszak mawia się, że do 3 razy sztuka.

[Gość]

thewho89, nic Ci nie zaszkodzi iść na terapię Dobranoc.

[thewho89]

Tahela od samej siebie nie uciekniesz. I nie płacz tam, bo mi też się smutno robi :) Oddaj ten smutek mi i tak już dzwigam go wiele :) Co do problemu możesz się znim zmierzyć, ale czy się uda w więkoszości zdeterminowane jest tym co dostałaś w domu.

 

-- 05 cze 2012, 02:35 --

 

Dobranoc Locust. Perwersyjnych snów życzę :)

[tahela]

Locust,

dobranoc,

thewho89,

dom to inna bajka,ech dzieki, jak masz duzo smutku to moj bedzie za duzym obciązeniem juz, moze popłaczmy sobie razem, ale dziekuję za propozycję, doceniam

[thewho89]

Babski wieczor, nie ma to tamto:) Poplaczmy sobie razem :)

[Gość]

hm...kiedyś nienawidziłam siebie ale teraz stwierdziłam, że to w niczym mi nie pomaga.

Cóż mogę poradzić ''tu za mało'' a ''tu za dużo''.

Nawet napisałam sobie taka karteczkę ''przyjmuję siebie taką jaka jestem''.

Moja nie akceptacja siebie powodowała tylko ''zahamowanie''. Bo jak tu mogę dobrze działać jak wciąż jestem do siebie krytyczna.

[thewho89]

Rafka doskonale to wszystko rozumiem. Nie mogę jednak przyjąć i zaakceptować tych moich proporcji. Nie jestem gruba, bo waże 58kg przy wzroście 171 i nie mam na tym punckie kompleksów, ale to, że wyglądam jak mężczyzna mnie zabija. Wiem, że to hamuje rozwój mojej osoby, bo nie mogę "levelować". Siedzi to jednak we mnie na tyle silnie, że przysłania mi wszystko.

[Gość]

Nawet jeśli masz taką figurę to nic na to nie poradzisz. Taka twoja uroda.

Zawsze możesz się ''pod tuningować'' czyli makijaż, włosy jakoś sobie fajnie zrobić, jakaś sukienka.

Jeśli to twojemu chłopakowi nie przeszkadza to jest o.k.

A ktoś to zauważa czy ty sobie tak wkręcasz?