Witajcie, towarzysze boju!

[Philosoph]

Witajcie, towarzysze boju !

 

Nareszcie czuję się na tyle dobrze, aby móc się tutaj zarejestrować. Muszę przy tym przyznać, że początkowo przytłaczał mnie ten nieustannie narastający gąszcz wątków - obawiałem się, że nie zostanę w ogóle zauważony! Udało mi się jednak przemóc ów niepokój. Mam nadzieję, że zatrzymam się tutaj na dłużej i odnajdę zrozumienie, a może nawet przyjaźń. Chciałbym bardzo poznać osoby o podobnych doświadczeniach (nie miałem wcześniej ku temu możliwości) - sądzę, że można sobie nawzajem wiele pomóc!

 

Postaram się opowiedzieć parę słów o sobie. W tym roku ukończę 21 lat. Stanowię dość skomplikowaną i specyficzną postać. Jestem młodym intelektualistą (zasadniczo nie lubię tego słowa), osobą wszechstronną, aktywną, nader ambitną i uzdolnioną. Nie uznajcie przypadkiem tych słów za objaw mojej megalomanii (sytuacja przedstawia się wprost przeciwnie - muszę nieustannie walczyć o poczucie własnej wartości!). Jestem również początkującym - i jak śmiem sądzić - dobrze zapowiadającym się twórcą. Tym niemniej bardzo trudno jest mi podejmować jakąkolwiek działalność na polu sztuki, jak i innych dziedzin (nad czym wielce ubolewam!) - nie otrzymuję jakiegokolwiek wsparcia, nie czuję się zresztą komukolwiek potrzebny jako artysta. Marzę o czymś, co wywróciłoby moje życie do góry nogami...

 

Moje dotychczasowe życie było przepełnione intensywnym cierpieniem psychicznym – poczuciem wstydu, skierowaną do siebie nienawiścią, samodestrukcją i osamotnieniem. Niemile wspominam swoje dzieciństwo, był to bowiem dla mnie okres wybitnie okrutny. Wychowałem się w rodzinie z problemem alkoholowym (mam problem DDA), mój ojciec był alkoholikiem. Miałem zresztą równocześnie wiele innych problemów. Bardzo szybko dojrzałem i spoważniałem - znacznie szybciej aniżeli moi rówieśnicy. Następne lata nie były wcale lepsze - popadłem w głęboką depresję. I tak borykam się z nią już od dobrych pięciu lat, aż do dnia dzisiejszego. Bynajmniej, pracowałem już z wieloma psychoterapeutami, przebywałem również na oddziele psychiatrycznym (niewiele mi to pomogło), uczęszczam do psychiatry (biorę leki).

 

Odczuwam już poważną poprawę zdrowia psychicznego. Walczę i staram się nie poddawać, pomimo wszelkich swoich niepowodzeń! Przykładowo na nadchodzące wakacje zaplanowałem intensywny trening fizyczny, umysłowy, jak i duchowy, który - jak mam nadzieję - pomoże mi wyjść na całkowicie odmienionego człowieka!

 

Pozdrawiam,

Philosoph

[Snejana]

Philosoph, o hej artystyczna duszo miłego pobytu! :)

[Skrajna]

Zdecydowanie bardzo udany debiut, bardzo dobrze władasz ''piórem'' (w tym wypadku konkretniej klawiaturą), bardzo dobrze się to czyta.

Ale o tym zapewne wiesz.

Ja także wychowałam się w podobnym domu, gdzie prym wiodły niestety szklane butelki ze specyficzną cieczą wiadomej treści. Tak więc również jestem oznakowana DDA.

 

Witamy na forum. :)

[Gość]

Philosoph, witaj. Na terapię uczęszczałeś pod kątem DDA czy depresji? No i z jakiego śląska jesteś?

[Gość]

Oby z dolnego śląska , bo dolny śląsk to zdolny śląsk

[Gość]

Tomcio Nerwica, pragnę przypomnieć, że tam Cię właśnie traktowali jak traktowali, gorolu.

[Gość]

Marsal2, To był dolny śląsk ? to wycofuje to co mówiłem , dolny śląsk to zły śląsk

[Gość]

Dolny Śląsk, to okolice Wrocławia, aż po Opole. Górny Śląsk to okolice Katowic.

[Philosoph]

Dziękuję za miłe powitanie!

 

Philosoph, witaj. Na terapię uczęszczałeś pod kątem DDA czy depresji? No i z jakiego śląska jesteś?

Na psychoterapię uczęszczałem właściwie bardziej pod względem depresji. W każdym bądź razie były to prywatne wizyty u psychologa.

Pochodzę z Dolnego Śląska, a konkretnie jego północnej części. Ślązakiem zaś jestem całym ciałem i duchem (czyt. mieszkańcem krainy historyczno-geograficznej nazywanej Śląskiem)!

 

Dolny Śląsk, to okolice Wrocławia, aż po Opole. Górny Śląsk to okolice Katowic.

I tutaj Cię mam, mój drogi ! To nie jest znowu takie proste. Rozdział Śląska na Dolny i Górny wynika z wyodrębnienia się w średniowieczu dwóch linii dynastycznych Piastów Śląskich. Dolny Śląsk stanowi niejako główną część, trzon Śląska ze stolicą we Wrocławiu (należy przy tym pamiętać, że jest to jednocześnie historyczna stolica całego Śląska - od Zielonej Góry po Katowice!). Górny Śląsk to region, w którym znajdują się miasta takie jak Opole i Katowice (należy do tego dodać czeski Śląsk Opawski). I tutaj znowu mały wtręt - historyczne stolice Górnego Śląska to Opole i Racibórz. Powszechnie przyjęło się nazywać Śląskiem wyłącznie jego niewielką część (z Katowicami), co było związane z tym, iż w okresie międzywojennym Polska posiadała wyłącznie ten niewielki skrawek Górnego Śląska! W potocznym języku i rozumieniu przetrwało to jednak do dzisiaj.