Szczerość w nerwicy

[telimenka]

Czy może być efektem brania leków? Mam ochote mówić o swoich uczuciach, co dawno mi się nie zdarzało... wyrażam swoje opinie i nawet mam ochotę wyrzucić z siebie trochę złych wspomnień... Teoretycznie powinno mnie to cieszyć, bo czuję, że bariera oddzielająca mnie od ludzi znika...Tak, jakby skorupa, w której byłam zamknięta - pękła... Doswiadczenie nauczyło mnie jednak, że powiedzieć za dużo też nie jest dobrze - problem w tym, że nie czuję teraz tego, ale wiem że tak powinno być...

Czy ktoś z was miał taki dziwny 'przypływ szczerości?' To przecież chyba dobry znak, prawda??

[marmarc]

może być różnie - osobom bardzo zamkniętym zdarzają sie przypływy szczerości. Chyba ważne jest, żeby nie mówić tych rzeczy byle komu, bo potem można żałować i jeszcze bardziej się zaskorupić.

[gusia]

Tez kiedys zastanawiałam się czy to czasami nie "sprawka" leków....hm???

Jakos wczesniej chyba taka AŻ nie byłam ...nie mówiłam o wszystkim,dziś niestety to robie.

Piszę, niestety,bo nie zawsze wychodzi mi to na dobre.Walę bez zastanowienia

problem w tym, że nie czuję teraz tego, ale wiem że tak powinno być...

Dokładnie mam to samo.....

Pozdrawiam

[maiev]

Przypływ szczerości - tez to mam ostatnio. Kiedyś dusiłam wszystko w sobie, a teraz mówię bez ogródek o co mi chodzi. A niech wiedzą. Nie każdemu się to podoba - ale mnie tak.

 

.Tak, jakby skorupa, w której byłam zamknięta - pękła...

Dokładnie tak się czuję. Wreszcie nie boję się powiedzieć tego co chcę. Czasem źle na tym wychodzę, ale ogólnie zauważyłam że jest to odbierane pozytywnie. Precz ze skorupą!!

[telimenka]

Chyba ważne jest, żeby nie mówić tych rzeczy byle komu

No właśnie... i z tym mam zawsze problem przez ostatni czas bylam tak nieufna ze nie mowilam nic niekomu, obawiam sie ( a raczej powinnam) ze teraz z kolei bedzie wrecz odwrotnie, że będę zbyt ufna = naiwna i ze znów się na tym przejadę

czy to czasami nie "sprawka" leków

wydaje mi się, że jednak coś w tym musi być...

 

zauważyłam że jest to odbierane pozytywnie

zgadzam się ludzie podchodzą z mniejszym dystansem do osoby otwartej, niż zamkniętej w sobie... Zauważyłam, że dzięki temu poprawiają się moje relacje z innymi.

Kurcze, zaczynam znów czuć się sobą... bo wiem, że taka kiedyś byłam, ale to było tak dawno że aż wydaje mi się to dziwne...

[Róża]

Ja jestem otwarta inaczej.Mówię ile chcę powiedzieć,a poza tym będe się śmiała,interesowała sprawami rozmówcy itd.O sobie nie lubię mówić.To za mocno "boli"mnie samą

[maiev]

Też myslę że to chyba sprawka leków - pomagaja nam się otworzyć. zawsze chciałam taka być, ale nie wiem...bałam się chyba. Po lekach jest lepiej. Ja się jeszcze tak całkowicie nie otworzyłam - ale chyba bardziej nie chcę. Tak jest dobrze. I tak jeszcze musze nad soba popracować.