Chęć zniszczenia sobie życia.

[fankaryharda]

Od czterech lat borykam się z chęcią zmarnowania sobie życia. Codziennie zadaje sobie ból psychiczny myślami i czynami, a raczej brakiem jakichkolwiek działań mających na celu zmienienie życia. Odczuwam pragnienie bólu psychicznego. Szczęście jest dla mnie jak smutek dla normalnego człowieka. Nie chcę go.

Od roku nie ma dnia, w którym nie myślałabym o samobójstwie. I mam coraz doskonalszy plan.

Pewnego dnia chwyciłam ostre narzędzie i chciałam przeciąć żyły, ale powstrzymałam się. Bałam się o ludzi, którzy pomimo mojego zachowania, kochają mnie. Ciągle planuje popełnić samobójstwo poprzez nałykanie się tabletek.

Na początku września miałam jeszcze siły i chęci do zmian, lecz to już znikło. Do niedawna bycie szczęśliwą było całkiem sensowne, teraz ani w ząb.

Na rodzinę nie mam co liczyć. Wszystkich przyjaciół odtrąciłam swoim wrednym zachowaniem. Czasami są takie dni, w których wszyscy są dla mnie zerami. Mam ochotę ich powybijać...

Nie mam odwagi porozmawiać z kimś o moich uczuciach, bo po pierwsze nie wiem jak zacząć, a po drugie od zawsze nie umiałam okazywać emocji. Nigdy nie mówię "Kocham Cię", nawet zwykłe "Lubię Cię", bo to po prostu nie chce mi przejść przez gardło.

Jak mam poradzić sobie z tym ciągłą chęcią bycia nieszczęśliwą? Odtrącam wszelkie propozycje spotkań, a jeśli się zdobędę i wyjdę, jestem wredna i przeważnie nie mam ochoty na rozmowę. A potem ryczę po nocach, że nie mam nikogo...

[Bajka63]

Atakowanie ponoć jest obroną przed skrzywdzeniem . Z założenia chcesz siebie bronić. Ja miałam w swoim życiu etap w którym prowadziłam totalną wojnę z całym światem i wychodziłam na tym jak przysłowiowy ,, Zabłocki na mydle " dopiero w 34 roku życia po raz pierwszy spotkałam się z terapią wogóle a na tej terapii usłyszałam że powinnam się nauczyć otrzymywać informacje zwrotne

( http://trener66.blox.pl/2005/08/Informacje-zwrotne.html)

( http://grupadda.republika.pl/informacje_zwrotne.htm)

a drugim aspektem było nauczenie się zadawania pytań w trybie tzw DOPYTANIA. Czyli - jeśli w czyjejś wypowiedzi wydawało mi się ze ktoś ma coś przeciwko mnie to uczę się ( do dzisiaj ) dopytać czy to co usłyszałam rzeczywiście tak miało brzmieć czy może wypowiadający się ma jakąś inną intencję. co prawda z tego powodu ( w trakcie pracy ze sobą) nie powiększyło mi się lawinowo grono znajomych ale już umiem na pewno jedno - Umiem informować o swoich odczuciach Umiem nazwać te uczucia po imieniu. To bardzo ważne.

[fankaryharda]

Odnoszę wrażenie, że nie odpowiadasz na moje pytania, tylko drążysz temat tego, co Ci napisałam wcześniej.

[Bajka63]

No to faktycznie masz problem. Duużo pracy przed Tobą. Zacznij od terapii - mnie wiele pomogła. Ale ja tego bardzo chciałam.

[Gość]

fankaryharda, od roku planujesz samobójstwo....

[Frooooost]

[quote name="fankaryharda"Codziennie zadaje sobie ból psychiczny myślami i czynami' date=' a raczej brakiem jakichkolwiek działań mających na celu zmienienie życia. Odczuwam pragnienie bólu psychicznego. Szczęście jest dla mnie jak smutek dla normalnego człowieka. Nie chcę go.

Nie mam odwagi porozmawiać z kimś o moich uczuciach, bo po pierwsze nie wiem jak zacząć, a po drugie od zawsze nie umiałam okazywać emocji. Nigdy nie mówię "Kocham Cię", nawet zwykłe "Lubię Cię", bo to po prostu nie chce mi przejść przez gardło.

Jak mam poradzić sobie z tym ciągłą chęcią bycia nieszczęśliwą? Odtrącam wszelkie propozycje spotkań, a jeśli się zdobędę i wyjdę, jestem wredna i przeważnie nie mam ochoty na rozmowę. A potem ryczę po nocach, że nie mam nikogo...[/quote]

 

znam to uczucie