Mój dzisiejszy dzień

[acherontia styx]

11 minut temu, Grouchy Smurf napisał(a):

Mam nadzieję, że moja przypadłość wymaga tylko odpowiednich leków, żebym odczuwał jakąś przyjemność w życiu i obierał sobie realne na moje możliwości cele i miał motywację do dążenia do nich. Mam nadzieję, że to tylko chemia w mózgu jest do podregulowania i chemia medyczna mi pomoże. 

Nie liczyłabym specjalnie na to bo depresji czysto endogennych jest bardzo niewiele. Zdecydowana większość to egzogenne gdzie terapia już jest podstawą, a leki tylko dodatkiem.

[Grouchy Smurf]

29 minut temu, acherontia styx napisał(a):

Nie liczyłabym specjalnie na to bo depresji czysto endogennych jest bardzo niewiele. Zdecydowana większość to egzogenne gdzie terapia już jest podstawą, a leki tylko dodatkiem.

To jak niby terapia miałaby pozbyć się uczucia dołka, takiego zjazdu wywołanego byle czym. Ja myślę, że to chemia. Terapia co najwyżej może mi zneutralizować nieco negatywne cechy mojej osobowości unikającej.

Edytowane 20 Marca przez Grouchy Smurf

[Cień latającej wiewiórki]

4 godziny temu, Grouchy Smurf napisał(a):

To jak niby terapia miałaby pozbyć się uczucia dołka, takiego zjazdu wywołanego byle czym. Ja myślę, że to chemia.

Łatwo zrzucić na chemię. Wtedy masz konkretny, namacalny problem, konkretne rozwiązanie (leki) i działasz, nie musisz wykonywać żadnej pracy emocjonalnej. To ta łatwiejsza opcja.

Nie mówię, że to na pewno nie jest chemia, bo nikt tego przez forum nie może wiedzieć, ale często jest tak, że kotłują się w nas jakieś rzeczy, których sobie nie uświadamiamy, i one wpływają na wszystko inne i wyłażą w takiej formie czy innej (np. takiego dołka, braku siły, czasem wręcz przeciwnie, agresji).

Mało ludzi ma nierównowagę neuroprzekaźników.

 

Nie żeby terapia była magicznym rozwiązaniem wszystkich problemów. Mnie np. zupełnie zawiodła. Ale jakiś wgląd w siebie, z pomocą terapeuty lub bez niej, pewnie nie zaszkodzi.

 

Unikający styl wchodzenia w relacje też nie wziął się z niczego. Może być, że to wszystko jest ze sobą połączone.

 

Osobna sprawa to dieta i mikrobiom. Brzmi jak czary, ale mikrobiom jelitowy wpływa na emocje, często daje taki bazowy poziom emocjonalny, samopoczucie. Bywa, że leki nie działają, terapie nie skutkują, a zmiana diety powoduje, że zaczynasz czuć się inaczej. Może warto się pochylić też nad tym.

Edytowane 21 Marca przez Cień latającej wiewiórki

[Grouchy Smurf]

@Cień latającej wiewiórkito pewnie okres...a nie, wróć. 

 

Ck do jedzenia to ja jem dośf zdrowo. Mało fastffoodow, sporo ważyw i owoców. Nie wiem co tu zmieniać.

 

Daje sb kilka tygodni z lekami. Teraz moze poszlo mi w nerwy bo sie stresuje przed pracą. Zobaczę co mi doc zaproponuje. Koniec o mnie.

Edytowane 21 Marca przez Grouchy Smurf

[bei]

@Grouchy Smurfto znalazles nowa prace? 

[Grouchy Smurf]

Teraz, bei napisał(a):

@Grouchy Smurfto znalazles nowa prace? 

No taką może nie pełnowartościową ale zawsze coś

[Raccoon]

W dniu 20.03.2025 o 22:45, acherontia styx napisał(a):

depresji czysto endogennych jest bardzo niewiele.

 

Ja mam i nie polecam

[alone05]

Mój dzisiejszy dzień wyglądał następująco: Rano przyjechał pierwszy zapchany autobus, drugi zapchany autobus, trzeci zapchany autobus i dopiero wsiadłam w czwarty autobus, ale i tak było ciasno w środku. Na psychoterapii dostałam zadanie napisać swoje planowane przyjemne zdarzenia, od poniedziałku do niedzieli takie jak np. spacer, oglądanie filmu, czytanie czasopism, jedzenie, kawa, głaskanie kota, śpiewanie w domu. To było bardzo fajne ćwiczenie.

Edytowane 8 Kwietnia przez alone05