Świeża krew

[Dolorosa]

Wczoraj odkryłam to forum i jestem pod wrażeniem jego zakresu tematycznego. Postanowiłam się zarejestrować i brać czynny udział w dyskusji. W końcu tak wiele tematów mnie dotyczy

 

Pozornie wszystko jest dobrze. Skończyłam dziennikarstwo, trochę postudiowałam filozofię, w pracy wyciągam średnią krajową, wybieram się na kolejne studia. Niedawno poślubiłam mężczyznę, którego bardzo kocham. Jestem molem książkowym i imprezowiczką. Pożeram książki; od klasyki po współczesnych pisarzy, weekend zaś to dla mnie czas nieustającej balangi.

 

Za tą fasadą kryje się osoba chora na nerwicę, z łagodną depresją. Mam stwierdzone zaburzenia pograniczne typu borderline i bulimię. Radziłam sobie jakoś przez 25 lat życia. Niedawno zaczęłam szukać pomocy.

Wciąż towarzyszy mi lęk przed ludźmi i przed tym co o mnie pomyślą, obsesyjnie zastanawiam się jak powinnam się zachować i jak moje zachowanie zostanie odebrane przez innych. Borderline napędza u mnie niesamowitą huśtawkę emocji - od euforii po stan czarnej rozpaczy w kilka chwil. Na bulimię cierpię z przerwami od jakichś 8 lat.

 

Witam wszystkich i mam nadzieję, że znajdę tu odpowiedzi na niektóre moje pytania i zrozumienie ze strony współdotkniętych różnymi przypadłościami.

[shadow_no]

Dolorosa, witam na forum. Wierzę, że znajdziesz tu to, czego szukasz. :)

[Paranoja]

Dolorosa, cieszymy się, że forum zrobiło na Tobie wrażenie. Przyłączam się do powitania i zapraszamy do dyskusjii :) mamy wiele wątków na temat "borderów", więc napewno samotna czy niezrozumiana tu nie będziesz

[ewaryst7]

Witaj w kosmosie:)

[Valeria]

witaj Dolorosa:0 podobnie jak TY cierie na bulimie od ok 12 lat(zaczęło sie w szkole sredniej z przerwami) od 5ciu lat jest zle od 3 tragicznie:(jak czytam Twojego posta to jakbym czytałao sobie tez uwielbiam czytac..impreowczka byłam przez lata od roku nie wyłaze bo..boje sie...uwielbiałam kiedys to zapomnienie na parkiecie...gorace latynowskie rytmy..a teraz:( szkoda gadac....boje sie rakcji ludiz na mnie na moje zachowanie zastanawiam sie co o mnie mysla...boje sie negatywnych odczuc...wiem jak to jest zakładac maske w ktorej sie dusisz....chcesz byc soba ale nie mozesz......

[Dolorosa]

Dziekuję bardzo za miłe powitanie.

Valerio,świadomość, że nie tylko ja mam problem w kontaktach z ludźmi, że obsesyjnie zastanawiam się co o mnie myślą i jak mnie oceniają, sprawia, że nie czuję się jak odszczepieniec.

Najgorsze jest to, że jesteś w pełni świadoma tego, że Twój lęk jest irracjonalny, że prawdopodobnie wcale wszyscy na Ciebie nie patrza i nie szepczą o Tobie, ale przez cały czas się tym przejmujesz.

 

Wzięłam się za siebie - przestałam wymiotować, ale bardzo boję się, że przytyję Piszesz, że od trzech lat jest tragicznie-rozumiem, że masz częste ataki. Ja wierzę, że można to przerwać. Nie wiem tylko czy terapia nie jest w takim wypadku konieczna....

[wrazliwy]

Dolorosa, mimo mojego też dość krótkiego stażu, ja również witam Ciebie serdecznie na forum.

Sprawiłaś na mnie wrażenie osoby inteligentnej, składnie piszesz. Pozdrawiam ciepło.