Witam wszystkich

[Pyzulka]

Mam nadzieję, że dzięki Wam chociaż trochę zrozumiem co się ze mną dzieje. Czy to są początki nerwicy? Moim problemem jest nieustający lęk. Myślę, zę jest on związany z niską samooceną. Nie wiem dlaczego tak się dzieje...Kiedyś myślałam, że po prostu jestem nieśmiała. Teraz doszło do tego, że jak spotykam się z ludżmi (ostatnio nawet ze znajomymi) to trzęsą i pocą mi się ręce, serce wali jak oszalałe, mam pustkę w głowie. Mam wrażenie, że wszyscy się na mnie gapią i mnie oceniają. Boję się chodzić na jakiekolwiek spotkania. Poza tym wmawiam sobie wszelkie choroby psychiczne, których też oczywiście się boję :) Muszę to jakoś przerwać, bo zwariuję...Tylko jak?!

Pozdrawiam

[Wypalony]

Witaj! Najlepiej zawsze doradzi w takich sprawach fachowiec, moze warto pomyslec nad psychologiem?Ja w kazdym razie na nerwicach za bardzo sie nie znam, ale z pewnoscia znajdziesz tu ludzi z wiekszym doswiadczeniem w tej kwestii.

[Pyzulka]

Witaj Wypalony!

Dzięki za radę.

Chodziłam przez jakiś czas do psychologa. Coś wspominał o lekkiej nerwicy. Zapisał mi jakieś proszki, ale stwierdziłam, że jest mi już lepiej i obędę się bez prochów no i bez psychologa. Przez jakiś był spokój, a teraz jest coraz gorzej. Więc czeka mnie kolena wizyta, pewnie nie jedna....

Pozdrawiam

[Wypalony]

Widzisz najczestszy blad to odstawianie lekow i przerywanie terapii kiedy tylko czlowiek poczuje sie lepiej. Ja sam tak zrobilem, przez jakis czas bylo swietnie, przy okazji zaoszczedzilem na lekach i lekarzach. Potem przestalo byc swietnie. Potem bylo beznadziejnie. A potem drugi raz w zyciu probowalem sie zabic. Teraz juz chyba na cale zycie zapamietam ze terapie mozna skonczyc jak lekarz stwierdzi ze jestes zdrowy... Pozdrawiam rowniez!

 

PS.:Uczmy sie na wlasnych bledach, ale pamietajmy ze uczenie sie na cudzych bledach jest zdecydowanie mniej bolesne...