Princessa

Uważam ze to znow nerwica. Tym bardziej, że porobiles troche badan i nic. Śmierć mamy dała ci dużo ważen emocji, wiec nerwica wrocila i daje takie znaki o sobie.

X-LADY, Ja brałam ciąży relanium, od gnekologa miałam go, bo wróciły mi lęki, więc myślę (ja ci pomoże) ze nie zaszkodzi to dziecku jak masz taką potrzebe. Pozdrawiam

Ja podeszlam drugi raz do tego samego leku, ktory za pierwszym razem zadziałał rewelacyjnie. Za drugim razem nie pomogł tak bardzo.

Ja tez tak mialam. Miesiac mialam zawroty glowy. Wzielam tabletki antydepresyjnme i juz na nastepny dzien ustaly.

W domu..Ona na dole, my u gory. Tylko kuchnie i lazienke dzielimy razem. Ksiezniczka? Tzn?

suzak29, Uśmiechu w każdej sekundzie, radości w każdej minucie, przyjaźni i każdej godzinie, szczęścia każdego dnia, miłości przez całe życie!!!

Hmm..Temat rzeka. Ja mieszkam z tesciowa..Powiem Wam - masakra!!..Tym bardziej ze moja ma starodawne poglady. Nie mam z nia wspolnego jezyka.

Ja, jak pamietam zawsze chcialam isc do przedszkola, ale mama mnie tam nigdy nie poslala. Od zerowki zaczelam swoja edukacje. I na poczatku plakalam, chociaz bardzo chcialam juz isc do szkoly i nie moglam sie doczekac. Wydaje mi sie, ze przedszkole nic nie ma do naszej psychiki..To pozniejsze zycie i doswiadczenia zrobily z nami to co zrobily.

Oczywiscie, nie daj mu sie szantazowac. To on tutaj jest winny, nie ty. Jak by chcial byc z toba tak naprawde, to by podjal jakies kroki(mowie tu o twoich warunkach, tzn. pojsciu na terapie). Badz silna!!:)

Ja biore od dluzszego czasu magnez. Ale to nie jest takie proste, ze tylko magnez wezmiesz i to jut pomoze. Owszem, magnez tutaj pomaga.

To wspolczuje. Ja tylko mialam lekkie bole w klatce, wiec nie wiem. Ale mozliwe, ze to nerwica..Ona moze wiele zdzialac. Juz nie raz sie przekonalam.

Tak mocno boli??

Dokładnie. Dobrze to ująłeś:)

To wcale nie są błahostki, a poważna sprawa. Potrafię cię zrozumieć, bo mam też córkre i czasami jej płaczu nie mogę znieśc. Powinnas iśc jak najprędzej do lekarza, nie ma na co czekać. Twoje córeczki potrzebują Cię, musisz być silna. Najlepiej zwroć się też do kogoś bliskiego, np. mamy, będzie ci łatwiej. Bo rozumie sama wychowujesz dwie coreczki, do tego takie małe, wiec rozumem ze ci ciezko. Sama szczeze mówiac, myślę ze bym sobie nie poradziła.I myśle ze sama sobie z tym nie dasz rady, to już za daleko poszło. Pozdrawiam..

No ja kompletnie zaczynam się jąkać. I wtedy dopada mnie panika, że coś się dzieje i w ogóle. Myslę, że wtedy się nakręcam i jest jeszcze gorzej. Ale masz rację..Też tak mam , że analizuję słowa, chociaż wcześniej o tym w ten sposób nie pomyślałam. Wiesz..Ja o derealizacji i depersononalizacji dopiero tutaj wyczytałam, wcześniej nawet nie wiedziałam, że ten stan jest z nerwicy i że tak to się nazywa.