Matrox

Praca, rozmowa, w końcu nie mam dziwnych myśli

Samotność, coś kiedyś co uznawałem za wadę, teraz widzę w niej plusy, chociaż brakuje mi kogoś do wygadania, wypisania się, lecz muszę pamiętać nigdy nie jestem sam

Wtorek uznaje za udany, może te wypociny są jakimś wyrzuceniem siebie, cieszy mnie dobry dzień w pracy, znowu wesoło, wszystko na spokojnie, rozmowa na temat tego co czuję, jedynie sytuacja jedna mnie rozwaliła, niepotrzebnie określam ludzi przez pryzmat. Leki działają, powoli znowu cieszę się z głupot

kupiłem sobie pizze, pospacerowałem, wysprzątałem w końcu pokój

dzisiaj jest w porządku, lecz znowu miałem myśli czy to wszystko jest warte, lecz odeszły mam 26 lat dużo przed sobą, praca dla mnie to serio miejsce dobrej ucieczki i znajomi, którzy mnie wspierają, mimo że nie wiedzą co czuje, jeszcze będzie pięknie, kiedyś

dobrze, zacząłem terapie, brać leki i jest dobrze, może kiedyś powróci radość jak kiedyś