Dżoker

. Ja dokładnie dzisiaj wziąłem 14. tabletkę 30mg, a czułem poprawę już wcześniej. Chyba SSRI, a może nawet lepiej amitryptylina są Ci pisane

Ktoś ma porównanie z pregabaliną?

Czy ktoś może używał taki lek jak Noctis (doksylamina)? https://www.mp.pl/pacjent/leki/lek/96716,Noctis-tabletki-powlekane Preparat jest wskazany w krótkotrwałym, objawowym leczeniu bezsenności u dorosłych, zwłaszcza w przypadku trudności z zasypianiem, częstych przebudzeń w nocy oraz wczesnego budzenia Jak szybko rozwija się tolerancja? Jest tylko jeden jedyny produkt i tylko 14 tabletek, więc przypuszczam, że 2 tygodnie i fresh? Jak samopoczucie po tym, i bezpośrednio po zażyciu przed zaśnięciem, i na następny dzień? Znowu, nikt inny tego nie produkuje, nie sprzedaje, to już mnie niepokoi.

Tylko używam leki. Maksymalne dawki. Wenlafaksyna 375mg, mirtazapina 45mg, pregabalina 600mg. Próbowałem spamilanu, ale nic nie czułem, jakbym dostał placebo. Aż do momentu jak użyłem cały listek naraz i tylko zamulił mnie. I to nawet niezbyt mocno. Dzisiaj pierwszy raz użyłem sulpiryd, czuję lekką różnicę. Nie umiem jej dokładnie opisać. Psychiatra skierowała mnie na oddział dzienny, pochodziłem trochę, nawet poprawiało mi to samopoczucie, ale czułem narastającą presję, żebym opowiedział o sobie. Przez parę tygodni słuchałem różnych historii, dziwnych, niepokojących, tragicznych. Aż na drugim spotkaniu z psychologiem, jeden na jednego, psycholog powiedział mi, nie dosłownie oczywiście, że tutaj - na terapii grupowej - trzeba być aktywnym. To nie wykład dla słuchaczy. I następnego dnia już nie przyszedłem. Bez słowa. Zablokowałem na telefonie numer przychodni, potem wszystkie nieznane i zastrzeżone numery. Wstydziłem się konfrontacji. Co miałem powiedzieć? Wszystko mi mówi, że muszę sobie jakoś poradzić sam. Nie przełamię się, nie dam się zmusić, nie dam się podejść małymi szturchnięciami, aż z miejsca zero dojdę do "cześć, nie mogłem zasnąć, bo myślałem o A, od dawna mnie trapi B, a dzisiaj chciałbym poruszyć temat C, bla bla bla", rozmawiamy o tym i czary mary - zrobiłem krok w dobrym kierunku. Od teraz wystarczy być codziennie lepszym o 1% i za rok będę cieszył się wspaniałym życiem. Nie widzę tego.

Chodziło mi tylko o składanie dawek, wiem jakie dawki i opakowania są dostępne. Na jakiej diecie jesteś? Jak się odżywiasz?

Dzięki. Mój problem właśnie jest taki, że nic nie czuję. Masz jakieś rzetelne źródło dla dawek JESZCZE POWYŻEJ 600mg? W pracy, którą czytałem przy dawce 600mg ponad połowa pacjentów rezygnowała z leczenia, bo skutki uboczne były nie do wytrzymania: • Obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, rąk lub stóp, i (lub) wypukła, swędząca wysypka (pokrzywka), trudności w przełykaniu lub oddychaniu. • Ucisk w klatce piersiowej, sapanie, trudności w przełykaniu lub oddychaniu. • Ciężka skórna wysypka, świąd lub pokrzywka (obrzęk o czerwonym lub bladym zabarwieniu, któremu często towarzyszy świąd). • Objawy zespołu serotoninowego, do których może należeć: niepokój ruchowy, omamy, utrata koordynacji ruchowej, przyspieszona czynność serca, podwyższona temperatura ciała, szybkie zmiany ciśnienia tętniczego krwi, nad reaktywność, biegunka, śpiączka, nudności, wymioty. Najcięższa postać zespołu serotoninowego może przypominać złośliwy zespół neuroleptyczny. Objawy złośliwego zespołu neuroleptycznego mogą obejmować gorączkę, przyspieszoną czynność serca, pocenie się, sztywność mięśni, dezorientację, zwiększone stężenie enzymów w mięśniach (wykrywane w badaniu krwi). • Objawy zakażenia, takie jak wysoka gorączka, dreszcze, drżenie, ból głowy, poty, objawy grypopodobne. • Ciężka wysypka, która może prowadzić do powstawania ciężkich pęcherzy i złuszczania się skóry. • Ból mięśni o nieznanym pochodzeniu, tkliwość lub osłabienie.

Moje 3 cechy:-Apatia-Anhedonia-AbuliaDodałbym czwartą:-NudaKiedyś bałem się podejmować działanie, albo nie wierzyłem w powodzenie, w celowość, sensowność, nie że aż do sensu życia, tylko"po co w ogóle odkurzać, jak 3-4 dni i z powrotem nakurzone".Odkąd zacząłem leczenie trochę mi się poprawiło, nie czuję już w ogóle złych emocji, nie czuję nic.Wiem co powinienem robić, a nie robię nic poza niezbędne do przeżycia minimum. W tej dokładnie chwili siedzę, lekko głodny, jakoś ochoty na tosty mi przyszła, ale wydaje mi się, że to bardzo dużo pracy. Na prawdę wielokrotnie przechodzi mi przez myśl, kiedy jestem głodny, że może wybije kilka jajek do kubka i wypiję jak Rocky. Od razu myślę, że jest jakieś ryzyko salmonelli i parę dni będę więźniem ubikacji. Tylko sparzyć jajka? No trochę dużo roboty. To je w garnuszku zaleję wodą z kranu, postawię na gaz i tylko doprowadzę do wrzątku. No, ale mogę nie zauważyć kiedy woda się zagotuje. Wyjdą już trochę ścięte. Nigdy takie jakby człowiek chciał, że białko ścięte, żółto tylko podgrzane. No i trzeba będzie obierać. Potem myślę, że może zjem je jeszcze w skorupkach. Już dawno sprawdzałem, że zatrucie praktycznie niemożliwe, skorupki są całkowicie strawne, można przypuścić, że kiedyś, jak jeszcze włócznią polowaliśmy na mamuta, a cwański podkradali jajka. I że było mało, to jedli ze skorupkami. Ale no nie, nie dam rady zjeść skorupki. I tak w kółko. I tak ze wszystkim. Nawet "Atomowe nawyki" mi nie pomagają, bo czuję że rozpoczęcie czegokolwiek, "rozgrzebanie" to właśnie najcięższy wysiłek.Tak, wiem. Nie umiem pisać.

W całym życiu kilka było. W tym roku... żadnego.

Pregabalina jest dobra. Nie jest szczególnie potężna, ale chociaż daje mi względny spokój. Od jakiegoś czasu już nie biorę zopiklonu, ani dormicum, zasypiam normalnie, naturalnie. Polecam wszystkim, nie zauważyłem żadnych efektów ubocznych, jak już pisałem działa z nienajwiększą siłą, ale działa.

Czy ktoś tutaj bierze może brytyjskie dawki 450mg lub nawet 600mg? Jeśli tak to w jakim stopniu jeszcze lepiej pomaga i jak z efektami ubocznymi?

Czy nie ma żadnych przeciwskazań, żeby łączyć dwa mirtageny, te co się rozpuszczają w buzi? Mam zwiększoną dawkę do 45mg, a zostało mi jeszcze starych 30mg i 15mg, no a wiadomo że teraz każdy grosz się liczy, a nasz kochany NFZ uznał, że mirtazapina nie zasługuje na refundacje ;/

Chyba chciałaś napisać i oby tak nie było, bo czasami niestety tak jest Ja odradzam. Podajesz przykład cukrzycy. Logicznie rozpatrując sprawę, mieć cukrzycę to wstyd. To efekt zaniedbań w odżywaniu. Nawet jak już masz cukrzycę to co - nie możesz się powstrzymać od jedzenia cukrów? To jest jak pić wódkę opór całą noc imprezować, a następny dzień brać benzo. To jest to samo. Teraz spójrzmy na choroby psychiczne. Pochodzenie w większości nieznane. Wpływ podmiotu nieznany, prawdopodobnie żaden. A jest odwrotnie. Jest /cenzura/ odwrotnie. Ja żałuję, że zwierzyłem się z moich dolegliwości pewnym osobom. Nawet najbliższym. Prowadzę auto, tata pasażer. Wszystkie najdrobniejsze duperele - "ooooo nagrzany dobrze jesteś". Przekroczę prędkość o kilka km/h to "naspidowany" jestem (tzn. pod wpływem stylumantów, pobudzony, odważny etc). I odwrotnie. Podczas tego samego kursu. Przepuszczę za dużo auto jak włączam się z podporządkowaniem to "zamulony" jestem, eeee.... szybciej to rowerem bym zajechał. To najprostszy przykład. Ale objawia się w wielu sytuacjach z prawie wszystkimi osobami, które wiedzą ocb. Znaczy mam na myśli, że "wiedzą, że Dżoker jest świrnięty, trzeba pilnować go, bo nie wiadomo co wykręci". Argument na tak. Oglądam i uczestniczę w jednym fajnym twitchu. Prowadzący powiedział, któregoś razu, że ma bipolarkę i dzisiaj jest w dołku, więc zrobimy luźny stream, po prostu pogadamy, albo pogramy. Uczestników zazwyczaj jest 300~400, sama pozytywna energia i wsparcie. Ale też myślę, że to inne środowisko. Większość dnia przed komputerem spędzamy my, znaczy przynajmniej ja i większość ludzi na twitchu, którzy mają takie a takie problemy, że wolą być anonimową personą w tłumie, niż (w rozumieniu względnie zdrowych osób) żyć, wychodzić, spotykać się, tańczyć itd. Szczególnie mnie uwierają porady "Dżoker: żyj człowieku, bo masz tylko jedno życie" (parafrazuje i łączę ze sto podobnych "dobrych porad"). Już się zmęczyłem. Przepraszam za składnię, albo nieścisłości, nie robię korekty umyślnie, żebym kiedyśtam później mógł przeczytać dokładnie to co myślałem w danym momencie. Wszystkiego dobrego i nie przejmuj się. Zrób tak jak uważasz, że będzie dobrze.

To jest bardzo dziwne, bo ja na m.in. rwę biorę 2x dziennie 300mg pregabaliny i 15mg meloksykamu. Doprecyzuję, że dopóki brałem sam Mel to nie pomagało, dopiero włączenie naxalganu mi pomogło. Tylko ja to już mocno sprany jestem benzo i nie tylko, więc zero efektów "psychicznych". Raz mi się zdarzyło, że zapomniałem, że wziąłem i dobrałem do 600mg to czułem zaburzenia mowy i motoryki, jakbym był odrętwiały.

Zero informacje i wróż z fusów. Przypadkiem nie bierzesz paroksetyny? Tramadol, buprenorfina? Concerta, medikinet? Jesz mięso? Spożywasz soję i inne progesterogeniki? Miewasz nocne polucje? Poranne erekcje? Nawet nie wiadomo ile masz lat. Bierzesz apteczny testosteron? Brałeś "jakiś" testosteron? Zrobiłeś jakieś badania krwi czy cały panel androgenny?

Miałem na myśli np. spamilan, hydroksyzynę. Czy mogę dołożyć trójpierścieniową doksepiną lub pramolan do snri wenlafaksyny? Ja brałem już wszystkie leki antydepresyjne, wenla jest najlepsza dla mnie.