lobo

Nio właśnie, nie bądźcie nieśmiali

Tak późno? Do kwietnia będą nuuudy

Zobaczymy, jak byłoby więcej chętnych z północnej części, moznaby się spotkać i tam. Ma ktoś jeszcze jakieś propozycje? :)

Najchętniej w Żarach bym chciał Ale myślę, że by trza pomyśleć, gdzie byłoby w miarę wszystkim chętnym blisko. Może stolica - Zielona Góra? agnieszas25 - gdzie mieszkasz? :)

Właśnie, może coś pomyślimy nad spotkaniem? :)

Ja jestem za! :) Zwłaszcza teraz, raźniej byłoby walczyć z deprechą jesienną... Deklarujcie się proszę, kto chciałby się spotkać. Proponuję jakiś weekend, no i może większe miasto, jak Zielona Góra - a może są jakieś insze propozycje? :)

To wspaniale :) Mam nadzieję, że te forum nie zmieni się z czasem tak drastycznie, jak poprzednie, na którym się udzielałem (o samotności).

A w jakim mieście, jeśli można wiedzieć? :)

Witamy serdecznie :)

W subforum o depresji trochę tego czarnego humoru uzewnętrzniłem...

Oj, facetowi z tak wielkimi kompleksami narcyzm raczej nie grozi

No to dawaj Czarny nastrój nie ma szans z Nami No to mam powodzenie! Nie szkodzi, miłe słowa mogę słuchać / czytać godzinami... ;-)

Hehehehe, nie lubię kłamać Oj, szkoda, ale takie jest życie... Dziękuję i tak za miłą korespondencję. :) Ja też, tylko że wzbudziłbyś wtedy większe współczucie ciotek niż gdybyś poszedł sam Laughing A może kogoś tam poznasz? Moi rodzice poznali się właśnie na weselu. Oj, wątpię, ja sam wyglądam tak, że tylko mi współczuć Prawdopodobieństwo poznania tam kogoś samotnego jest znikome - teraz raczej każdy zaprasza albo swą połówkę, albo kolegę / koleżankę... Najgorsze jest to, że chyba nie napiję się za mocno, bo planuje po weselu jechać do Poznania na zajęcia... Chyba, ze się zdołuję i stwierdzę, że nie pojadę. ;-) [ Dodano: Dzisiaj o godz. 9:09 am ] Ech, już po weselu... całe szczęście, nie wiem, jak ja wytrzymałem te 12 godzin ;/ Już nigdy nie pójdę sam... wolę już wcale nie iść...

I tak robię, na studiach zaocznych, które zacząłem w zeszłym semestrze, jak powiedziałem koleżance, że w gruncie rzeczy to jestem spokojny i nieśmiały chłopak, to nie chciała dać wiary. Ale wierz mi, w małym miasteczku nie ma zbytnio okazji przez Ciebie wymienionych, a i cały czas spędzam w pracy. Kontakty z pracy? To jest mała firma i każdy zajęty, spędza czas wolny z rodziną. Sąsiadów nie zagaduję, bo pomieszkuję "na czarno" na stancji, wynajmując pokoik. Już trochę powalczyłem nad swą nieśmiałością (pozostała silna przed tzw. płcią piękną ), ale naprawdę nie ma możliwości poznać kogoś nowego... Albo tylko moje paranoje mnie blokują, nie wiem sam Boję się tego wesela...

Goplaneczka, teoretycznie masz rację, tylko jak to wykonać? Chodzić po miasteczku i zaczepiać ludzi? Prędzej mnie chyba zamkną, niż znajdę znajomych... A w moim wieku... już ludzie nie mają czasu, czas spędzają z rodzinami... Niewielu jest takich samotnych wilków jeszcze nieoswojonych Poza tym - nigdy nie byłem zbyt śmiały. Po latach dołowania i poniżania szkolnego, do dziś walczę z brakiem samoakceptacji i poczuciem własnej brzydoty...