martyna

...i nie spodziewałam się ze wrócę tak szybko. Ogólnie sprawa idzie w dobrą stronę i coraz częściej widzę zmiany ale...no właśnie jest ale. Dostałam pracę po 6 miesiącach nowa "PANI KIEROWNIK" jakoś zmiana jest dla mnie nie do zaakceptowania. To się nazywa przywiązanie do ludzi i odpychanie nowych...nie ufam...buhhh. Iść zrobić co swoje i nawet nie zwracać uwagi na to jaka panuje sytuacja...czy wrzeszczy czy poniewiera...nie to nie dla mnie...i znowu ktoś wlazł mi do głowy tak ze sama się w tym wszystkim gubię

również witam na forum :-) gdybyś chciała porozmawiać daj znać :-)

Przepraszam nie nie usłyszałam i wiem ze nie usłyszę... Moja mama uważa że przez to że musiałam szybciej dorosnąć to nie miałam problemu wejść w dorosłe życie... komedia...a teraz mam efekty siedzę w domu jak palec bo nie umiem rozmawiać z innymi, ufać bleee!! Terapia w toku dam radę wierzę w to... i po raz kolejny sobie powtarzam NIGDY NIE BĘDĘ JAK ONA!!

Przykro mi ale mam tylko 24 ...

Dziś wykonałam ruch w mojej sprawie... zapisałam się na wizytę ... 28 kwietnia ... przecież do tego czasu oszaleje W domu jak w domu ... myśli poskładać nie mogę ... co mam zrobić ?? Nawet nie mam z kim pogadać przyjaciółka dzwoni i żali się co jej na sercu leży... tylko dlaczego nie zapyta "... Martyna a co u Ciebie ??". Muszę nauczyć się nie brać kogoś problemów ponad swoje!! Sama nie umiem o swoich przyjaciółce opowiadać ... jak dobrze że znalazłam to forum. Nie chcę się zamykać w pokoju i siedzieć sama ale ... co z tego jak ciągle mi coś nie idzie

DDRR pragną być ważne dla kogoś ale zarazem odczuwają ogromny lęk przed odrzuceniem ... dlaczego analizujemy każde zdanie każdy mi mówi "... baw się facetami..." ja tak nie umiem. Każde spotkanie traktuję poważnie a potem rozczarowanie ... on się nie odzywa Czuję się źle samotna, opuszczona przez wszystkich ... gorsza od innych. Chcę się czuć normalnie, chcę w końcu dowiedzieć się kim jestem