agucha

Lucid Ty swoimi wypowiedziami doprowadzasz do stanu zdenerwowania;]] To są nasze sprawy. Po prostu sie nie mieszaj:)

a ja mam ciagle myśli.. ze kocham sie w kims innym itp..( [Dodane po edycji:] Nie mówcie tak:) Chcemy Wam pomoc ale kazdy z Nas ma ten sam problem! Ja tez dziennie zmagam sie z myślami prawie od roku no.. Wiem ze to cięzkie ale trzeba zyc.. mam do tego myśli ze kocham kogos innego.. albo z kims innym bym chciala! Wiec co mam myślec?!

To tak chyba jest ze jak myśli nie ma to czegos brakuje...;/ JA juz sama nie wiem co czuje.. czy cokolwiek ma sens. Dziwnie mi jest. Mama mi dzis powiedziala ze pewnie tesknie za Nim a ja ze tak.. a w glowie.. ze nie tesknie.. taka obojetność..

Chwilke tu nie zaglądałam i znowu nowości. To bardzo przykre, że coraz większy odsetek osób ma tą chorobe..a co gorsza dotyka nasze drugie połówki. Migotka to ze jesteś pewna, że chcesz za niego wyjść, kochać go i mieć z nim dzieci to świadczy o tym ze tak jest ze go KOCHASZ;) Powiem Ci ze na początku mojej choroby ( a zmagam sie z nia prawie rok) też przerażała mnie myśl ze nie kocham.. a po pewnym czasie tak jak u Ciebie było mi to obojętne. Wręcz robiłam takie analizy w głowie (robię) jak pomyślałam ze nie kocham to było okej a jak pomyślałam że kocham to czułam strach(dlaczego??). To jest schizujące. Ogólnie to jest o wiele lepiej niż bylo powiem Ci ze początki (choroby) są zawsze trudne. Myślę, że poźniej organizm się przyzwyczaja do tego i zaczynamy to olewać. Pocieszająca jest myśl ze wszytscy piszą, że nie kochaja swoich drugich połówek bądź mają wątpliwości a jednak ciągle jesteśmy z NIMI! To świadczy o tym, że chcemy tego. Poza tym kochać jak dla mnie to być z drugą osobą zawsze, być jej wiernym. To nie jest tak że musimy ciągle patrzeć sobie w oczy i mieć kontakt fizyczny. Miłość to po prostu chęć bycia z drugą osobą, tolerowanie jej wad, wyglądu, a motylki są tylko na początku, bo to jest coś nowego, nowa osoba, emocje które tak wpływają na nasz organizm, który sie po pewnym czasie oswaja i przyzwyczaja:) Przepraszam za kolejna chaotyczną wypowiedź :)) Pozdrawiam ;*

Inka mam te same obawy co Ty! Wmawiamy sobei chorobe.. bo nie chcemu skrzywidzić tej drugiej osoby ktora tak bardzo nas kocha.. a my juz jej nie..

Paranoja jak to nie potrafisz kochac? Myślę ze kazdy potrafi..

a jak tam mysli :)? Jakie masz ? ;>

W lipcu bedzie 3 lata :)) a Wy ;>?

Jak tam u Was?:) U mnie okej chociaz mam lekkie schizy ale nie przejmuje sie nimi

Przykro mi Carlos. Niestety musisz z tym zacząć walczyc i strac sie nie przejmować tymi myślami.. Z biegiem czasu przywykniesz to tego i bedzie Ci to zwisac, najwazniejsze jest to ze kochasz swoja dziewczyne i chcesz z nia być. Poza tym najlepiej odwiedzic psychiatre badz psychologa

Tez mam myśli ze zmuszam sie do milosci i nei chce odejsc z powodu tego, ze moj chlopak jest dla mnie dobry itp. Eh.. Ciezko o tym mowić wogóle.. Kiedyś jak bylam zdrowa bylo całkiem inaczej..

Też miałam takie stany... leżalam obok Niego i płakałam.. nie wiadomo czemu! Najgorsze jest to ze nie wiemy co z tego jest prawda a co chorobą.. Powiem Ci ze ja czuje ze te myśli są takie inne niz pozostałe.. Wiem co czujesz.. naprawde rozumiem Cie! Pamiętam ze był niedawno u CIebie taki okres, że byłas pełna optymizmu! Kochasz go napewno.. ludzie którzy nie kochają nie wmawiają sobie nn;) tylko kończą związki bo wiedza ze ranią tym i siebie i druga osobe, a my jestesmy z Nimi mimo naszych dziwnych i durnych myśli..! Wiesz mi do tego wszytskiego dochodza myśli o jakimś innym kolesiu.. w sumie tak zaczęla sie moja choroba.. Trzymaj Się! Pisz ! zawsze starmy sie tu jakos wspierać :)

a to ze jakis inny koleś pokazuje mi sie w myślach?;/ od tak. Np. tweirdze ze cos jest fajne lub ktos to zaraz widze jego. Czasem mam przemyślenia co do jego osoby. PRaktycznie to go nie znam. Nie wiem z czego to wynika. PRzed choroba to nie myslalam o nim wogole.. wrecz miałam nawet negatywne zdanie na jego temat.

Załamka.. masz racje! Ciesze sie ze uwolniłaś się od tego świństwa! JA walcze i jest okej .. myśli sa.. ale co z tego.. czasem towarzyszy im lęk.. A jak nie mam innych objawów fizycznych tzn ze to nie nerwica ? Co tam Usagi i inni ?:)))

Usagi87 mam to samo.. te same myśli.. i boje sie ze to nie nerwica tylko prawda przed która uciekam. Gdy mowie z nim o zaręczynach bądź o mieszkaniu w środku czuje taki lęk.. tak dziwnie. Nie umiem opisać tego uczucia. Gdy dostałam prezent na walentynki chciało mi się ryczeć.. nie wiem czy ze szczęscia.. Trzymaj sie Usagi i pisz od tego tu jest to forum i My :) Ja nie potrafie być szczęsliwa tak jak kiedyś.. Najgorsza jest myśl ze może jednak kiedyś tez nie było mi dobrze.. BZDURY!

Ciesze sie ze Ci przeszło;) U mnie lepiej niz bylo.. ale często czuje sie tak dziwnie jak na niego patrze.. watpliwości.. wyszukiwanie jakis wad.. Ciagle zastanawianie sie nad czymś.. a jak jest normalnie to pozniej sobie wmawiam ze jednak nie bylo okej .. i to tak w kółko ale ogolnie to leci ;D Nie jest zle.. juz tego tak nie przezywam no i nie jest to w takim stopniu jak kiedys. BOje sie ze naprawde coś mogło wygasnąć..

u mnie dzis bardzo śpiąco.. codziennie mam jakies watpliwości czy tez myśli... i dziwne lęki. Gdy myśle o moim to czasem jest normalnie a czasem tak dziwnie... osatnio nagle myśl ze nie chce z nim być... rowniez często rozmawiamy o przyszlości maleznstwie..zareczynach.. to niby sie ciesze.. ale jakis taki stach.. blokada.. nie wiem no..!

No mam nadzieje ze to Ci juz nie wroci Najlepiej nie myśl o tym.. porpstu mialaś zły dzien? Na jakiego rodzaju nerwice chorujesz? Co u Was :)? U mnie raz pod wozem raz na wozie..

a miałaś jakieś wątpliwości jak sie zareczałas? JA od paru dni mam straszny mętlik... myśli ze mi juz nie zależy.. ze to nie to..

Widocznie na tym to polega ;| A z tego co kojarze to Ty sie niedawno zaręczyłas;>? Szczęśliwa?

Jakie to jest przykre No a ja w złe dni ciągle wynajduje negatywne cechy u mojego i nawet analizuje to co mowie.. tak jakby wsyztsko mnie irytuje..a Normalnie to nie zwracam na to uwagi :)

SUper! Gratuluje! Zycze szczęscia :)) pokonałas nerwice;))

Wesołych Świąt;) Co u Was?

Ja juz nie poruszam tego tematu z moim. ale jak z nim gadala na ten temat to mnie przytulił zawsze i nic nie mowil.. tylko widzialam ze go bradzo tym ranie i juz mu nie mowie nic zeby mu nie bylo przykro

Wiesz.. wiele osób robi sobie przerwy.. czasem daje to pozytywne rezultaty, ale myśle ze MY nie powinniśmmy dlatego ze nerwica moze sie nasilić jeszcze bardziej.. wieksze leki itp.. To może nie wyjść na dobre.. On Cie kocha a Ty go to po prostu postarajcie sie jakos razem ten kryzys przezyc..! Wiem do tego dochodzą pewnie myśli ze go nie kochasz.. ze to nie jest to samo jak kiedys.. ale nie jest tak samo jak kiedyś bo to nerwica sprawia te wrażenie nie kochania.. ze nie jesteśmy szczęsliwi.. to nasza zasrana podświadomość... Trzymaj sie :* I pisz zawsze CI pomożemy!